Ներկայացման մեջ դերասանները բառացիորեն զրկվել են ձայնի իրավունքից03.02.2016
Ռուսաստանի մայրաքաղաքում «Ոսկե դիմակ» ազգային թատերական մրցանակաբաշխության շրջանակներում շարունակվում են լավագույն երկայացումների ցուցադրությունները: Նախօրեին մոսկվացի հանդիսատեսների առջև անսովոր բեմադրությամբ հանդես եկան Սանկտ-Պետերբուրգի Մեծ թատրոնի արտիստները: Նրանք ներկայացրին Կառլո Գոլդոնիի հայտնի «Երկու տիրոջ ծառան» պիեսի սեփական մեկնաբանությունը՝ ռեժիսոր Անդրեյ Ժոլդակի բեմադրությամբ:
Սա մի ներկայացում է, որը միմյանց մեջ է տարալուծել սուր սյուժետային գիծ ունեցող մարտարվեստի, թրիլլերի և կատակերգության տարրերը: Ներկայացումը կոչվում է «Zholdak Dreams-զգացմունքներ առևանգողները»:
Ի դեպ, Ժոլդակի բոլոր բեմադրություններն են երազի սկզբունքներով կառուցված՝ դրանք ասես չունեն սահմաններ: Ներկայացման դեկորացիաները նույնպես խոսում են դրա մասին՝ ինչ-որ մի տարօրինակ բազմոց, գորգ, հատակին կանգնեցրած հովհար, որոնց կապը Գոլդոնիի պիեսի հետ դժվար է գտնել:
Պետերբուրգյան թատրոնի գեղարվեստական ղեկավար Անդրեյ Մոգուչին հասկանում է, թե որքան ազատ կստացվեր պիեսի մեկնաբանությունը, բայց և այնպես, պրեմիերայից ոչ շատ առաջ պնդեց փոխել ներկայացման վերնագիրը, որպեսզի «հանդիսատեսը չշփոթվեր»:
«Անդրեյը (Ժոլդակը-խմբ.) հայտնի է իր կատաղի երևակայությամբ: Նյութը նրա սյուրռեալիստական և ինչ-որ զգացմունքային ուժեղ արտահայտություններով հանդիսանում է խթան երազների համար: Դա նրա հայտնի ձեռագիրն է»,- նշել է Պետերբուրգի Մեծ դրամատիկական թատրոնի գեղարվեստական ղեկավարը:
Այս ներկայացման մեջ գրեթե բոլոր դերասանները բառացիորեն զրկվել են ձայնի իրավունքից: Այստեղ նրանց ներկայացվում են ձայնագրությամբ: Այս հնարքի մասին, գուցե և, հանդիսատեսը միանգամից չգուշակի: Թեև կրկնորինակման մեջ վիրտուոզ դերասանները բոլորի աչքի առջև են հանդես գալիս: Նրանք ոչ միայն խոսում են, այլև հոգոց են քաշում, ծիծաղում են, խռռացնում են ու ֆռթացնում բոլորի փոխարեն:
Այս ներկայացումից «Ոսկե դիմակի» հավակնորդ է դարձել տղամարդկանց գրեթե բոլոր դերերը ձայնագրած դերասան Սերգեյ Ստուկալովը: «Կինոյում ես ձայնագրվում էի, երբ նկարահանվում էի ինքս, իսկ այստեղ բոլորովին այլ իրավիճակ է: Այստեղ կենդանի կինո է, որը տեղի է ունենում բեմի վրա: Երեք կերպար, որոնց ես պետք է ուշադրությամբ հետևեմ»,-ասում է դերասանը:
Այս ամենը տեսնելուց հետո հանդիսատեսին մնում է գուշակել նրա առաջադրած մշակութային գաղտնագրերը և վերլուծել գրական տեքստը, իսկ «Ոսկե դիմակ»-ի հանձնաժողովին որոշել, թե արդյո՞ք ռեժիսոր Անդրեյ Ժոլդակի բեմադրությունն արժանի է ռուսական ազգային թատերական արվեստի բարձրագույն մրցանակին:
Ռուսաստանի մայրաքաղաքում «Ոսկե դիմակ» ազգային թատերական մրցանակաբաշխության շրջանակներում շարունակվում են լավագույն երկայացումների ցուցադրությունները: Նախօրեին մոսկվացի հանդիսատեսների առջև անսովոր բեմադրությամբ հանդես եկան Սանկտ-Պետերբուրգի Մեծ թատրոնի արտիստները: Նրանք ներկայացրին Կառլո Գոլդոնիի հայտնի «Երկու տիրոջ ծառան» պիեսի սեփական մեկնաբանությունը՝ ռեժիսոր Անդրեյ Ժոլդակի բեմադրությամբ:
Սա մի ներկայացում է, որը միմյանց մեջ է տարալուծել սուր սյուժետային գիծ ունեցող մարտարվեստի, թրիլլերի և կատակերգության տարրերը: Ներկայացումը կոչվում է «Zholdak Dreams-զգացմունքներ առևանգողները»:
Ի դեպ, Ժոլդակի բոլոր բեմադրություններն են երազի սկզբունքներով կառուցված՝ դրանք ասես չունեն սահմաններ: Ներկայացման դեկորացիաները նույնպես խոսում են դրա մասին՝ ինչ-որ մի տարօրինակ բազմոց, գորգ, հատակին կանգնեցրած հովհար, որոնց կապը Գոլդոնիի պիեսի հետ դժվար է գտնել:
Պետերբուրգյան թատրոնի գեղարվեստական ղեկավար Անդրեյ Մոգուչին հասկանում է, թե որքան ազատ կստացվեր պիեսի մեկնաբանությունը, բայց և այնպես, պրեմիերայից ոչ շատ առաջ պնդեց փոխել ներկայացման վերնագիրը, որպեսզի «հանդիսատեսը չշփոթվեր»:
«Անդրեյը (Ժոլդակը-խմբ.) հայտնի է իր կատաղի երևակայությամբ: Նյութը նրա սյուրռեալիստական և ինչ-որ զգացմունքային ուժեղ արտահայտություններով հանդիսանում է խթան երազների համար: Դա նրա հայտնի ձեռագիրն է»,- նշել է Պետերբուրգի Մեծ դրամատիկական թատրոնի գեղարվեստական ղեկավարը:
Այս ներկայացման մեջ գրեթե բոլոր դերասանները բառացիորեն զրկվել են ձայնի իրավունքից: Այստեղ նրանց ներկայացվում են ձայնագրությամբ: Այս հնարքի մասին, գուցե և, հանդիսատեսը միանգամից չգուշակի: Թեև կրկնորինակման մեջ վիրտուոզ դերասանները բոլորի աչքի առջև են հանդես գալիս: Նրանք ոչ միայն խոսում են, այլև հոգոց են քաշում, ծիծաղում են, խռռացնում են ու ֆռթացնում բոլորի փոխարեն:
Այս ներկայացումից «Ոսկե դիմակի» հավակնորդ է դարձել տղամարդկանց գրեթե բոլոր դերերը ձայնագրած դերասան Սերգեյ Ստուկալովը: «Կինոյում ես ձայնագրվում էի, երբ նկարահանվում էի ինքս, իսկ այստեղ բոլորովին այլ իրավիճակ է: Այստեղ կենդանի կինո է, որը տեղի է ունենում բեմի վրա: Երեք կերպար, որոնց ես պետք է ուշադրությամբ հետևեմ»,-ասում է դերասանը:
Այս ամենը տեսնելուց հետո հանդիսատեսին մնում է գուշակել նրա առաջադրած մշակութային գաղտնագրերը և վերլուծել գրական տեքստը, իսկ «Ոսկե դիմակ»-ի հանձնաժողովին որոշել, թե արդյո՞ք ռեժիսոր Անդրեյ Ժոլդակի բեմադրությունն արժանի է ռուսական ազգային թատերական արվեստի բարձրագույն մրցանակին:
 28.11.jpg)
.jpg)
