Մարիանան ետ է ուղարկում հեռանկարային մսագործ Օսկարի նշանի մատանին02.03.2018
Մոսկվայի Մայակովսկու անվան թատրոնի ռեժիսոր Նիկիտա Կոբելևը բուկինիստական խանութում հայտնաբերել է 20-րդ դարի առաջին կեսին ստեղծագործած գերմանացի դրամատուրգ Էդյոն ֆոն Հորվաթին, որը ըստ նրա և այսօրվա գերմանական թատերական միջավայրում տարածված կարծիքի նույնքան հարգանքի է արժանի, որքան Բերթոլթ Բրեխթը: Այդ մասին տեղեկացնում է «taglur.am»-ը՝ հղում անելով «tvkultura.ru»-ին:
Գրախանութում պատահականորեն իր ձեռքն ընկած ժողովածուում ռեժիսորը տեսել է «Վիենական անտառի հեքիաթը» պիեսը և ուղղակի հմայվել է այդ գործով: Նա պարզել է, որ այս դեպքում ցնցող է ոչ միայն դրամատիկական ստեղծագործությունը, այլև դրա հեղինակի ճակատագիրը:
«Վիենական անտառի հեքիաթը» գրվել է 1931թ.-ին: Հենց այդ ժամանակ էլ այդ դրաման արժանացել է Հենրիխ Քլեյսթի անվան հեղինակավոր մրցանակին»- նշում է ռեժիսորը և ավելացնում, որ դա այն ստեղծագործություններից մեկն է, որը հետո, 1933թ.-ին, նետվեց Մյունխենում բազմաթիվ առաջադեմ գրողների գրքերով վառվող խարույկի մեջ:
Հորվաթը նացիստների իշխանության գալուց հետո Բեռլինից տեղափոխվում է Վիենա, իսկ Ավստրիան Գերմանիային բռնակցելուց հետո գաղթում՝ Փարիզ: Փարիզում, գրողը, որն ամբողջ կյանքում վախեցել էր կայծակից, զոհվում է իր վրա ընկած շագանակի ծառի ճյուղի տակ, որը կտրվել էր կայծակի հարվածից: Այդ ժամանակ նա 36 տարեկան էր:
Պիեսը կարծես եղել է նացիստների նոր կարգի ու վայրագության մասին նախազգուշացում: Թեև այն մարդկային մասնավոր կյանք է ներկայացնում, սակայն, այնտեղ, ասես սայթաքելով ներխուժում է նաև քաղաքականությունը՝ հանձին սկսնակ ֆաշիստի, որն իր կերպարով ներկայացնում է հասարակության պատկերը՝ այդ մեծ աղետի նախօրեին:
Բռնկված սերը հանկարծ սասանում է վիենական փոքրիկ խանութների քաղքենի տերերի հանդարտ կյանքը: Խաղալիքների խանութի տիրոջ աղջիկը՝ Մարիանան ետ է ուղարկում հեռանկարային մսագործ Օսկարի նշանի մատանին և փախչում է անհուսալի ավանտյուրիստ Ալֆրեդի հետ: Մեկ տարի անց այդ հուսահատ սերը վերածվում է դժբախտությունների շարանի...
«Ես անմիջապես սիրահարվեցի այս ստեղծագործությանը: Երբ կարդում էինք, դա ծիծաղելի էր, սարսափելի: Սա, իմ կարծիքով, համաշխարհային դրամատուրգիայի մեջ լավագույն պիեսներից մեկն է»,- նշել է Մարիանայի դերակատար Անաստասիա Դյաչուկը:
Հորվաթի մոտ հասարակության կերպարը ներկայացված է տնտեսական և անձնական ճգնաժամի դրսևորմամբ: Այստեղ շատ են կատակում և ուրախանում կյանքով, Դանուբի ափին գինի խմում, իսկ այդ ժամանակ ընդունվում են ճակատագրական որոշումներ:
« «Վիենական անտառի հեքիաթում» կա մի պահ, դա այն է, որ կախարդի թոռը, վամպիրների թագավորը և էլի ինչ-որ բաներ են ապրում իմ մոտ: Այնտեղ կա այդ մոտիվը: Այնտեղ կան շատ գծեր: Ցնցող դրամատուրգ է»,- գործընկերուհու խոսքին իր կարծիքն է ավելացրել մեկ այլ գլխավոր դերակատար՝ Վյաչեսլավ Կովալևը:
Ասենք, որ ներկայացումն արդեն պատրաստ է: Մոսկվայի Մայակովսկու անվան թատրոնում պրեմիերա է: Հանդիսատեսի դատին կներկայացվի մի պիես, որն, ընդհանրապես, առաջին անգամ է ռուսական բեմ բարձրացվում:
Ներկայացման լուսանկարը՝ ըստ հղման աղբյուրի
Մոսկվայի Մայակովսկու անվան թատրոնի ռեժիսոր Նիկիտա Կոբելևը բուկինիստական խանութում հայտնաբերել է 20-րդ դարի առաջին կեսին ստեղծագործած գերմանացի դրամատուրգ Էդյոն ֆոն Հորվաթին, որը ըստ նրա և այսօրվա գերմանական թատերական միջավայրում տարածված կարծիքի նույնքան հարգանքի է արժանի, որքան Բերթոլթ Բրեխթը: Այդ մասին տեղեկացնում է «taglur.am»-ը՝ հղում անելով «tvkultura.ru»-ին:
Գրախանութում պատահականորեն իր ձեռքն ընկած ժողովածուում ռեժիսորը տեսել է «Վիենական անտառի հեքիաթը» պիեսը և ուղղակի հմայվել է այդ գործով: Նա պարզել է, որ այս դեպքում ցնցող է ոչ միայն դրամատիկական ստեղծագործությունը, այլև դրա հեղինակի ճակատագիրը:
«Վիենական անտառի հեքիաթը» գրվել է 1931թ.-ին: Հենց այդ ժամանակ էլ այդ դրաման արժանացել է Հենրիխ Քլեյսթի անվան հեղինակավոր մրցանակին»- նշում է ռեժիսորը և ավելացնում, որ դա այն ստեղծագործություններից մեկն է, որը հետո, 1933թ.-ին, նետվեց Մյունխենում բազմաթիվ առաջադեմ գրողների գրքերով վառվող խարույկի մեջ:
Հորվաթը նացիստների իշխանության գալուց հետո Բեռլինից տեղափոխվում է Վիենա, իսկ Ավստրիան Գերմանիային բռնակցելուց հետո գաղթում՝ Փարիզ: Փարիզում, գրողը, որն ամբողջ կյանքում վախեցել էր կայծակից, զոհվում է իր վրա ընկած շագանակի ծառի ճյուղի տակ, որը կտրվել էր կայծակի հարվածից: Այդ ժամանակ նա 36 տարեկան էր:
Պիեսը կարծես եղել է նացիստների նոր կարգի ու վայրագության մասին նախազգուշացում: Թեև այն մարդկային մասնավոր կյանք է ներկայացնում, սակայն, այնտեղ, ասես սայթաքելով ներխուժում է նաև քաղաքականությունը՝ հանձին սկսնակ ֆաշիստի, որն իր կերպարով ներկայացնում է հասարակության պատկերը՝ այդ մեծ աղետի նախօրեին:
Բռնկված սերը հանկարծ սասանում է վիենական փոքրիկ խանութների քաղքենի տերերի հանդարտ կյանքը: Խաղալիքների խանութի տիրոջ աղջիկը՝ Մարիանան ետ է ուղարկում հեռանկարային մսագործ Օսկարի նշանի մատանին և փախչում է անհուսալի ավանտյուրիստ Ալֆրեդի հետ: Մեկ տարի անց այդ հուսահատ սերը վերածվում է դժբախտությունների շարանի...
«Ես անմիջապես սիրահարվեցի այս ստեղծագործությանը: Երբ կարդում էինք, դա ծիծաղելի էր, սարսափելի: Սա, իմ կարծիքով, համաշխարհային դրամատուրգիայի մեջ լավագույն պիեսներից մեկն է»,- նշել է Մարիանայի դերակատար Անաստասիա Դյաչուկը:
Հորվաթի մոտ հասարակության կերպարը ներկայացված է տնտեսական և անձնական ճգնաժամի դրսևորմամբ: Այստեղ շատ են կատակում և ուրախանում կյանքով, Դանուբի ափին գինի խմում, իսկ այդ ժամանակ ընդունվում են ճակատագրական որոշումներ:
« «Վիենական անտառի հեքիաթում» կա մի պահ, դա այն է, որ կախարդի թոռը, վամպիրների թագավորը և էլի ինչ-որ բաներ են ապրում իմ մոտ: Այնտեղ կա այդ մոտիվը: Այնտեղ կան շատ գծեր: Ցնցող դրամատուրգ է»,- գործընկերուհու խոսքին իր կարծիքն է ավելացրել մեկ այլ գլխավոր դերակատար՝ Վյաչեսլավ Կովալևը:
Ասենք, որ ներկայացումն արդեն պատրաստ է: Մոսկվայի Մայակովսկու անվան թատրոնում պրեմիերա է: Հանդիսատեսի դատին կներկայացվի մի պիես, որն, ընդհանրապես, առաջին անգամ է ռուսական բեմ բարձրացվում:
Ներկայացման լուսանկարը՝ ըստ հղման աղբյուրի
 28.11.jpg)
.jpg)
