«Կիբերնուեր»-ը՝ «Կիբերփանքշի»-ի նմանակումն է03.22.2018
Մոսկվայի Երմոլովայի անվան դրամատիկական թատրոնում նախապատրաստվում են բեմադրել «Տեքստ» վերնագրով ներկայացումը ըստ ռուսաստանցի ժամանակակից գրող Դմիտրի Գլուխովսկու համանուն վեպի: Այդ մասին տեղեկացնում է «taglur.am»-ը՝ հղում անելով «colta.ru»-ին:
2017թ.-ին լույս տեսած այս վեպը ներկայացնում է բանտից ազատ արձակված բանասեր ուսանողի կյանքի մի քանի դրվագ: Նրա բացակայության ընթացքում կյանքի տեխնոլոգիական ոլորտը էական առաջընթաց է ունեցել և դա փոխել է մարդկանց վերաբերմունքը միմյանց հանդեպ: Հեռախոսը դարձել է մարդու երկրորդ «եսը»:
Հենց հեռախոսն էլ այս ներկայացման մեջ հանդես է գալիս որպես դերասաններին հավասար լիարժեք հերոս: Բեմադրության հեղինակները իրենց ներկայացման ժանրը անվանում են «Կիբերնուեր»: Անուն, որը 50-ականների ֆրանսիական պայթյունալի և ամերիկյան գերռեալիստական կինոյի հատման վայրում, մարդու և նրա կյանքի բնույթի մեջ ներխուժած տեխնոլոգիաներին անդրադարձող վեպերի փորձարարության «Կիբերփանքշի» անվան մի փոքր հնչյունափոխված ձևն է:
« Հետաքրքրաշարժ և դեդեկտիվ ներկայացման մեջ ամենագլխավոր սյուժետային գիծը ժամանակի անդրադարձն է: Դա յուրահատուկ փոխաբերություն է՝ կյանքը հեռախոսի ներսում»- ասում է ներկայացման ռեժիսոր Մաքսիմ Դիդենկոն:
Հեռախոսի պատճառով հերոսը կարծես օտարանում է սեփական կյանքից: Այդ սարքի օգնությամբ մի մարդն ապրում է մեկ այլի կյանքով, ընդ որում իր իսկ կողմից սպանված թշնամու կյանքով: Ռեժիսորը նշում է, որ սա «կյանքից փոքրիկ քառակուսու մեջ հեռանալու բացարձակ ինտերնացիոնալ պատմություն է: Թվայինի և կենդանի գործողության համատեղման թեմա»:
Բեմադրության տարածքը կազմված է կիսաթափանցիկ էկրաններից, որոնք հնարավորություն են տալիս պռոեկցված պատկերը համատեղել կենդանի միջավայրին: Բացի այդ բեմի վերևում պետք է դռոն թռչի, որը նկարահանում է այնտեղ կատարվող ամեն ինչը:
«Տեքստը» փորձարարական բեմադրություն է: Այն ներկայացնում է մարդու հարաբերությունը հսկայական մեգապոլիսի հետ: Սա համարվում է Երմոլովայի անվան թատրոնի ընթացիկ թատերաշրջանի ամենածախսատար աշխատանքներից մեկը:
Լուսանկարն՝ ըստ հղման աղբյուրի:
Մոսկվայի Երմոլովայի անվան դրամատիկական թատրոնում նախապատրաստվում են բեմադրել «Տեքստ» վերնագրով ներկայացումը ըստ ռուսաստանցի ժամանակակից գրող Դմիտրի Գլուխովսկու համանուն վեպի: Այդ մասին տեղեկացնում է «taglur.am»-ը՝ հղում անելով «colta.ru»-ին:
2017թ.-ին լույս տեսած այս վեպը ներկայացնում է բանտից ազատ արձակված բանասեր ուսանողի կյանքի մի քանի դրվագ: Նրա բացակայության ընթացքում կյանքի տեխնոլոգիական ոլորտը էական առաջընթաց է ունեցել և դա փոխել է մարդկանց վերաբերմունքը միմյանց հանդեպ: Հեռախոսը դարձել է մարդու երկրորդ «եսը»:
Հենց հեռախոսն էլ այս ներկայացման մեջ հանդես է գալիս որպես դերասաններին հավասար լիարժեք հերոս: Բեմադրության հեղինակները իրենց ներկայացման ժանրը անվանում են «Կիբերնուեր»: Անուն, որը 50-ականների ֆրանսիական պայթյունալի և ամերիկյան գերռեալիստական կինոյի հատման վայրում, մարդու և նրա կյանքի բնույթի մեջ ներխուժած տեխնոլոգիաներին անդրադարձող վեպերի փորձարարության «Կիբերփանքշի» անվան մի փոքր հնչյունափոխված ձևն է:
« Հետաքրքրաշարժ և դեդեկտիվ ներկայացման մեջ ամենագլխավոր սյուժետային գիծը ժամանակի անդրադարձն է: Դա յուրահատուկ փոխաբերություն է՝ կյանքը հեռախոսի ներսում»- ասում է ներկայացման ռեժիսոր Մաքսիմ Դիդենկոն:
Հեռախոսի պատճառով հերոսը կարծես օտարանում է սեփական կյանքից: Այդ սարքի օգնությամբ մի մարդն ապրում է մեկ այլի կյանքով, ընդ որում իր իսկ կողմից սպանված թշնամու կյանքով: Ռեժիսորը նշում է, որ սա «կյանքից փոքրիկ քառակուսու մեջ հեռանալու բացարձակ ինտերնացիոնալ պատմություն է: Թվայինի և կենդանի գործողության համատեղման թեմա»:
Բեմադրության տարածքը կազմված է կիսաթափանցիկ էկրաններից, որոնք հնարավորություն են տալիս պռոեկցված պատկերը համատեղել կենդանի միջավայրին: Բացի այդ բեմի վերևում պետք է դռոն թռչի, որը նկարահանում է այնտեղ կատարվող ամեն ինչը:
«Տեքստը» փորձարարական բեմադրություն է: Այն ներկայացնում է մարդու հարաբերությունը հսկայական մեգապոլիսի հետ: Սա համարվում է Երմոլովայի անվան թատրոնի ընթացիկ թատերաշրջանի ամենածախսատար աշխատանքներից մեկը:
Լուսանկարն՝ ըստ հղման աղբյուրի:
 28.11.jpg)
.jpg)
