Խորասուզման արվեստ: Ինչո՞վ կարող է զարմացնել ժամանակակից թատրոնը12.27.2018
Ժամանակակից թատրոնը անսովոր է և բազմազան: Այն օգտագործում է մուլտիմեդիայի տեխնալոգիաներ, ներգրավելու տարրեր, բաց է երաժշտական թատրոնի, կրկեսի, մարմնի ու տիկնիկային թատրոնների պերֆորմատիվ ձևերի համար:
«ԹԱԳԼՈՒՐ»-ը, հղում անելով «РИА новости»-ին,Ամանորի նախօրեին փոխանցում է ռուսական ինստիտուցիոնալ մասնագիտական մի շարք հաստատությունների կողմից պատրաստված համառոտ տեղեկատվություն ժամանակակից թատրոնի տեսակների մասին, որը կօգնի առավել մասնագիտորեն կազմակերպելու Նոր տարվան և Ծննդյան տոներին նվիրված ժամանցային ծրագրերը:
Իմմերսիվ թատրոն – Ներգրավելու թատրոն: Երկու տեսակի տարածություն. Պրոմենադ (ներկայացում-ճանապարհորդություն, ներկայացում-քվեստ) և միջավայր (լքյալ գործարաններ, հուշարձաններ, թանգարաններ): Հանդիսատեսի փորձը իր մեջ է ներառում և դերասանի, և ռեժիսորի զգայությունները, որն ավանդական թատրոնը վերածում է իրական (ինչպսիք վիրտուալ խաղերն են):
Վավերագրական թատրոն (վերբաթիմ) – հիմնված է սովորական մարդկանց իրական մենախոսությունների կամ երկխոսությունների վրա: Ռեժիսուրան նվազագույնն է: Կյանքի և թատրոնի միջև տարածությունը առավելագույնս կրճատվում է ի հաշիվ այն բանի, որ բեմադրությունները բառացիորեն են վերարտադրում կյանքից վերցրած իրական պատմությունները: Իմպրովիզացիան թատրոնի այս տեսակի մեջ բացակայում է:
Վիզուալ (Դիտողական) թատրոն – Հանդիսատեսի հետ խոսում է բեմական վիզուալ (դիտողական) կերպարների միջոցով՝ միավորելով դրաման, կրկեսը, պարը, տիկնիկային թատրոնը: Հանդիսատեսի ավանդական փորձը վերածում է ակնհայտ վառ երազի՝ դիմելով անմիջապես ֆանտազիային և գեղեցիկի զգացումին:
Ֆիզիկական թատրոն – Սյուժեն կառուցվում է պարզ բնական ժեստերով, որոնք անցում են կատարում պարին: Բառը օգտագործվում է նվազագույն չափով: Հանդիսատեսի հետ պարբերաբար հաղորդակցության մեջ մտնելը ստեղծում են գործողությանը մասնակցելու պատրանք: Թատրոնի այս տեսակը կրել է իտալական դել արթ կոմեդիայի, Անտոնեն Արտոյի թատրոնի, ռուսական ավանգարդիզմի ներկայացուցիչ Վսեվոլոդ Մեյերհոլդի «բիոմեխանիկայի» հայեցակարգի ազդեցությունը:
New writing – Պիես ժամանակակիցների մասին՝ այսօրվա համար հրատապ թեմայով: Կարևոր է տարբերել 20-րդ դարի սկզբների new drama տերմինից, որը վերաբերում է Չեխովի և Իբսենի ստեղծագործություններին: New writing-ը ջնջում է սահմանները թատրոնի աշխարհի և առօրյականության միջև, որը հնարավորություն է ընձեռում գրավել հանդիսատեսին և բացել նրա առաջ սեփական կյանքի նոր հորիզոններ:
«Ապագայի թատրոնի լաբորատորիա» Ռուսաստանի թատերական արվեստի ինստիտուտ (ГИТИС) - Մոսկվայում գործող այս ինստիտուտում ստեղծված Ապագայի թատրոնի լաբորատորիան ապագայի թատրոնի մոդելի մշակման շրջանակներում անցկացնում է գիտական և ստեղծագործական հետազոտություններ: Լաբորատորիայի գիտական աշխատանքը նախատեսում է իրականացնել սոցիոլոգիական և սոցիալ-մշակութային հետազոտություններ: Օրինակ, «Ռուսական լսարանի դիմանկար» և «Ռուսաստանի թատրոններ»: Ստեղծագործական ուղղության ծրագրի մեջ է մտնում փառատոների կազմակերպումը, փորձարարական ներկայացումների բեմադրությունը, ցուցահանդեսների կազմակերպումը, հրատարակչական նախագծերի իրականացումը:
Ժամանակակից թատրոնը անսովոր է և բազմազան: Այն օգտագործում է մուլտիմեդիայի տեխնալոգիաներ, ներգրավելու տարրեր, բաց է երաժշտական թատրոնի, կրկեսի, մարմնի ու տիկնիկային թատրոնների պերֆորմատիվ ձևերի համար:
«ԹԱԳԼՈՒՐ»-ը, հղում անելով «РИА новости»-ին,Ամանորի նախօրեին փոխանցում է ռուսական ինստիտուցիոնալ մասնագիտական մի շարք հաստատությունների կողմից պատրաստված համառոտ տեղեկատվություն ժամանակակից թատրոնի տեսակների մասին, որը կօգնի առավել մասնագիտորեն կազմակերպելու Նոր տարվան և Ծննդյան տոներին նվիրված ժամանցային ծրագրերը:
Իմմերսիվ թատրոն – Ներգրավելու թատրոն: Երկու տեսակի տարածություն. Պրոմենադ (ներկայացում-ճանապարհորդություն, ներկայացում-քվեստ) և միջավայր (լքյալ գործարաններ, հուշարձաններ, թանգարաններ): Հանդիսատեսի փորձը իր մեջ է ներառում և դերասանի, և ռեժիսորի զգայությունները, որն ավանդական թատրոնը վերածում է իրական (ինչպսիք վիրտուալ խաղերն են):
Վավերագրական թատրոն (վերբաթիմ) – հիմնված է սովորական մարդկանց իրական մենախոսությունների կամ երկխոսությունների վրա: Ռեժիսուրան նվազագույնն է: Կյանքի և թատրոնի միջև տարածությունը առավելագույնս կրճատվում է ի հաշիվ այն բանի, որ բեմադրությունները բառացիորեն են վերարտադրում կյանքից վերցրած իրական պատմությունները: Իմպրովիզացիան թատրոնի այս տեսակի մեջ բացակայում է:
Վիզուալ (Դիտողական) թատրոն – Հանդիսատեսի հետ խոսում է բեմական վիզուալ (դիտողական) կերպարների միջոցով՝ միավորելով դրաման, կրկեսը, պարը, տիկնիկային թատրոնը: Հանդիսատեսի ավանդական փորձը վերածում է ակնհայտ վառ երազի՝ դիմելով անմիջապես ֆանտազիային և գեղեցիկի զգացումին:
Ֆիզիկական թատրոն – Սյուժեն կառուցվում է պարզ բնական ժեստերով, որոնք անցում են կատարում պարին: Բառը օգտագործվում է նվազագույն չափով: Հանդիսատեսի հետ պարբերաբար հաղորդակցության մեջ մտնելը ստեղծում են գործողությանը մասնակցելու պատրանք: Թատրոնի այս տեսակը կրել է իտալական դել արթ կոմեդիայի, Անտոնեն Արտոյի թատրոնի, ռուսական ավանգարդիզմի ներկայացուցիչ Վսեվոլոդ Մեյերհոլդի «բիոմեխանիկայի» հայեցակարգի ազդեցությունը:
New writing – Պիես ժամանակակիցների մասին՝ այսօրվա համար հրատապ թեմայով: Կարևոր է տարբերել 20-րդ դարի սկզբների new drama տերմինից, որը վերաբերում է Չեխովի և Իբսենի ստեղծագործություններին: New writing-ը ջնջում է սահմանները թատրոնի աշխարհի և առօրյականության միջև, որը հնարավորություն է ընձեռում գրավել հանդիսատեսին և բացել նրա առաջ սեփական կյանքի նոր հորիզոններ:
«Ապագայի թատրոնի լաբորատորիա» Ռուսաստանի թատերական արվեստի ինստիտուտ (ГИТИС) - Մոսկվայում գործող այս ինստիտուտում ստեղծված Ապագայի թատրոնի լաբորատորիան ապագայի թատրոնի մոդելի մշակման շրջանակներում անցկացնում է գիտական և ստեղծագործական հետազոտություններ: Լաբորատորիայի գիտական աշխատանքը նախատեսում է իրականացնել սոցիոլոգիական և սոցիալ-մշակութային հետազոտություններ: Օրինակ, «Ռուսական լսարանի դիմանկար» և «Ռուսաստանի թատրոններ»: Ստեղծագործական ուղղության ծրագրի մեջ է մտնում փառատոների կազմակերպումը, փորձարարական ներկայացումների բեմադրությունը, ցուցահանդեսների կազմակերպումը, հրատարակչական նախագծերի իրականացումը:
 28.11.jpg)
.jpg)
