Ներկայացում այն մասին, թե ում համար է Ռուսաստանում ապրելը լավ 06.08.2021
Ռուսաստանցի հայտնի ռեժիսոր Կիրիլ Սերեբրեննիկովը Մոսկվայի Գոգոլ֊կենտրոն թատրոնում բեմադրել է «Ում համար է Ռուսաստանում ապրելը լավ» տրագիկոմեդիան, որը գրականության դասական Նիկոլայ Նեկրասովի նույնանուն պոեմի առաջին բեմադրական փորձն է։ Այդ մասին տեղեկացնում է «taglur.am.-ը՝ հղում անելով թատրոնի պաշտոնական կայքին։
Պոեմը պատմում է յոթ մուժիկների Ռուսաստանով մեկ կատարած ճանապարհորդության մասին, որոնք ցանկանում են որոշել, թե իրենց հայրենիքում ով է լավ ու առանց դժվարությունների ապրում։
Սերեբրեննիկովն իր բեմադրությունը բաժանել է երեք մասի և շատ խնամքով է մոտեցել դասականի ստեղծագործությանը։
Առաջին մասը վերնագրված է «Վիճաբանություն»։ Այս հատվածում յոթ մուժիկները բարձրացնում են նշանավոր դարձած հարցը, թե ում համար է Ռուսաստանում ապրելը լավ, թե ինչն է նրանց ստիպում թողնել տուն ու ընտանիք և ընկնել ճանապարհ, թե որտեղ են գտնվում «ռուսական աշխարհի սահմանները»։
Երկրորդ մասը կրում է «Հարբած գիշեր» խորագիրը։ Այն ներկայացնում է դաշտում մոլորված հարբած մուժիկներին։ Նրանք լսում են իրենց կաչող ձայներ, որոնք կարող են լինել և իրական, և երևակայական։
Երրորդ մասում հանդիսատեսին ներկայացումը պատմում է, թե ինչպիսին է լինում երջանկությունը։ Դա կանացի է, անշահախնդիր, երանելի․․․
Նեկրասովի ստեղծագործության գլխավոր թեմաներն ազատությունը և ստրկությունն են։
Ազատություննանհնար է, քանի որ ստրկությունը հարմար է և սովորական։
Նեկրասովը սիրում և հասկանում էր իր հայրենիքն ու ռուս մարդկանց։ Նա թափանցել է ռուս մարդու էության խորքերը, որն, ի դեպ, կարծես շատ չի փոխվել անցած երկու դարերի ընթացքում։
Նեկրասովն այս պոեմն ստեղծել է մի քանի տարվա ընթացքում, ընդ֊որում, բավականին ժամանակ է ծախսել նյութ հավաքելու համար։ Բանաստեղծին ժամանակակիցները գնահատել են ոչ միանշանակ և նրա ազդեցությունը գրականության և ռուսերեն լեզվի վրա հիմնականում բարձր արժևորվել է մահից հետո։
Ռուսաստանցի հայտնի ռեժիսոր Կիրիլ Սերեբրեննիկովը Մոսկվայի Գոգոլ֊կենտրոն թատրոնում բեմադրել է «Ում համար է Ռուսաստանում ապրելը լավ» տրագիկոմեդիան, որը գրականության դասական Նիկոլայ Նեկրասովի նույնանուն պոեմի առաջին բեմադրական փորձն է։ Այդ մասին տեղեկացնում է «taglur.am.-ը՝ հղում անելով թատրոնի պաշտոնական կայքին։
Պոեմը պատմում է յոթ մուժիկների Ռուսաստանով մեկ կատարած ճանապարհորդության մասին, որոնք ցանկանում են որոշել, թե իրենց հայրենիքում ով է լավ ու առանց դժվարությունների ապրում։
Սերեբրեննիկովն իր բեմադրությունը բաժանել է երեք մասի և շատ խնամքով է մոտեցել դասականի ստեղծագործությանը։
Առաջին մասը վերնագրված է «Վիճաբանություն»։ Այս հատվածում յոթ մուժիկները բարձրացնում են նշանավոր դարձած հարցը, թե ում համար է Ռուսաստանում ապրելը լավ, թե ինչն է նրանց ստիպում թողնել տուն ու ընտանիք և ընկնել ճանապարհ, թե որտեղ են գտնվում «ռուսական աշխարհի սահմանները»։
Երկրորդ մասը կրում է «Հարբած գիշեր» խորագիրը։ Այն ներկայացնում է դաշտում մոլորված հարբած մուժիկներին։ Նրանք լսում են իրենց կաչող ձայներ, որոնք կարող են լինել և իրական, և երևակայական։
Երրորդ մասում հանդիսատեսին ներկայացումը պատմում է, թե ինչպիսին է լինում երջանկությունը։ Դա կանացի է, անշահախնդիր, երանելի․․․
Նեկրասովի ստեղծագործության գլխավոր թեմաներն ազատությունը և ստրկությունն են։
Ազատություննանհնար է, քանի որ ստրկությունը հարմար է և սովորական։
Նեկրասովը սիրում և հասկանում էր իր հայրենիքն ու ռուս մարդկանց։ Նա թափանցել է ռուս մարդու էության խորքերը, որն, ի դեպ, կարծես շատ չի փոխվել անցած երկու դարերի ընթացքում։
Նեկրասովն այս պոեմն ստեղծել է մի քանի տարվա ընթացքում, ընդ֊որում, բավականին ժամանակ է ծախսել նյութ հավաքելու համար։ Բանաստեղծին ժամանակակիցները գնահատել են ոչ միանշանակ և նրա ազդեցությունը գրականության և ռուսերեն լեզվի վրա հիմնականում բարձր արժևորվել է մահից հետո։
 28.11.jpg)
.jpg)
