Հակոբ Ղազանչյան. «Ամեն կերպ զարգացնում ենք Երևանը ու մարզերը թողնում ենք բարձիթողի»10.18.2013
Հայկական մամուլը թատրոնի մասին - Հայաստանի թատերական գործիչների միության նախագահ (ՀԹԳՄ) Հակոբ Ղազանչյանը հոկտեմբերի 16-ին «iravunk.com»-ին տված հարցազրույցում խոսելով հանրապետության մարզերում տիրող իրավիճակի մասին ասել է, որ Երևանից դուրս գտնվող թատրոններում «… խնդիրն այն է, որ տնօրենները գեղարվեստական ղեկավար բառը լսելիս» քիչ է մնում «ինֆարկտ» ստանան: Առանց կոնկրետ անուններ տալու Ղազանչյանն, այնուամենայնիվ, ընդգծել է, որ մարզային թատրոններ կան, որոնցում ասում են. «… մենք մերոնցով լավ է, հարմարված ենք, դրսից մարդ պետք չի»:
Այդ առումով նա առանձնացրել է հատկապես առանց գեղարվեստական ղեկավարի մնացած Կապանի և անորոշության մատնված Գավառի թատրոնները: ՀԹԳՄ նախագահը նույնիսկ ընդգծում է, որ, տեղեկատվություն չունեն, թե ինչով են այնտեղ զբաղված:
Ղազանչյանը նաև նշում է, որ Կապանում «…թատրոնի հրաշալի շենք կա, որի կառուցումը և վերանորոգման ավարտը ամբողջությամբ կապված էր ինձ հետ, ես դարձել էի այդ շենքի պրարաբը, շաբաթ էր լինում 3 անգամ գնում, գալիս էի»:
ՀԹԳՄ նախագահը մաղթանք-ցանկություն է հայտնում, որ Կապանում «… այնպիսի ներկայացումներ բեմադրվեն, որոնք պարբերաբար կբերվեն Երևան» նաև կներկայացվեն կազմակերպվող տարբեր փառատոների ժամանակ:
Ըստ Ղազանչյանի, մարզերում և քաղաքներում մշակույթի այդ օջախների կեցությունը և գործունեությունը շատ բանով կախված է մարզպետներից և քաղաքապետերից: «Եթե նրանք պարբերաբար հետաքրքրվեն, ցավան իրենց մարզի թատրոնի համար, լավ թատրոն կունենան»:
Հարցազրույցում խոսք է գնում նաև Ստեփանակերտի Վ. Փափազյանի և Թբիլիսիի Պ. Ադամյանի անվան թատրոնների մասին:
Արցախի կենտրոնական թատրոնի շենքային անմխիթար վիճակի մասին խոսելով` Ղազանչյանը խոսքն ուղղում է ղարաբաղցի գործարարներին, ովքեր «…տարբեր հուշարձաններ ու շինություններ են կառուցում` իրենց անունն են անմահացնում», սակայն անտեսել են «մշակույթի գլխավոր օջախ» թատրոնի վերանորոգման հարցը:
Իսկ ինչ վերաբերում է Թբիլիսիի Պ. Ադամյանի անվան նշանավոր և ավանդույթներով հարուստ թատրոնին, ապա այն «կանգնած է», իսկ շենքը գտնվում է վթարային վիճակում:
ՀԹԳՄ նախագահը ցավով արձանագրում է, որ «20 տարուց ավելի է ամեն կերպ զարգացնում ենք Երևանը ու մարզերը թողնում ենք բարձիթողի»
Այդ առումով նա առանձնացրել է հատկապես առանց գեղարվեստական ղեկավարի մնացած Կապանի և անորոշության մատնված Գավառի թատրոնները: ՀԹԳՄ նախագահը նույնիսկ ընդգծում է, որ, տեղեկատվություն չունեն, թե ինչով են այնտեղ զբաղված:
Ղազանչյանը նաև նշում է, որ Կապանում «…թատրոնի հրաշալի շենք կա, որի կառուցումը և վերանորոգման ավարտը ամբողջությամբ կապված էր ինձ հետ, ես դարձել էի այդ շենքի պրարաբը, շաբաթ էր լինում 3 անգամ գնում, գալիս էի»:
ՀԹԳՄ նախագահը մաղթանք-ցանկություն է հայտնում, որ Կապանում «… այնպիսի ներկայացումներ բեմադրվեն, որոնք պարբերաբար կբերվեն Երևան» նաև կներկայացվեն կազմակերպվող տարբեր փառատոների ժամանակ:
Ըստ Ղազանչյանի, մարզերում և քաղաքներում մշակույթի այդ օջախների կեցությունը և գործունեությունը շատ բանով կախված է մարզպետներից և քաղաքապետերից: «Եթե նրանք պարբերաբար հետաքրքրվեն, ցավան իրենց մարզի թատրոնի համար, լավ թատրոն կունենան»:
Հարցազրույցում խոսք է գնում նաև Ստեփանակերտի Վ. Փափազյանի և Թբիլիսիի Պ. Ադամյանի անվան թատրոնների մասին:
Արցախի կենտրոնական թատրոնի շենքային անմխիթար վիճակի մասին խոսելով` Ղազանչյանը խոսքն ուղղում է ղարաբաղցի գործարարներին, ովքեր «…տարբեր հուշարձաններ ու շինություններ են կառուցում` իրենց անունն են անմահացնում», սակայն անտեսել են «մշակույթի գլխավոր օջախ» թատրոնի վերանորոգման հարցը:
Իսկ ինչ վերաբերում է Թբիլիսիի Պ. Ադամյանի անվան նշանավոր և ավանդույթներով հարուստ թատրոնին, ապա այն «կանգնած է», իսկ շենքը գտնվում է վթարային վիճակում:
ՀԹԳՄ նախագահը ցավով արձանագրում է, որ «20 տարուց ավելի է ամեն կերպ զարգացնում ենք Երևանը ու մարզերը թողնում ենք բարձիթողի»