Դասականների առաքելությունը և սեփական վրեժը հին կամ նոր մեղքերի համար03.29.2018
Ռիմաս Տումինասը Ռուսաստանի Մեծ թատրոնում բեմադրել է «Պիկովայա դաման»: Այս ներկայացումը իրականացված է առանց ցուցադրական նովացիաների, սակայն ընդգծված ժամանակակից շնչով: Այդ մասին տեղեկացնում է «taglur.am»-ը՝ հղում անելով «teatral-online.ru»-ին:
Գործողության վայրը Պետերբուրգն է: Սակայն այդ զգացողության հետ մեկտեղ հանդիսատեսի առջև որևէ ձևով չպարփակված տարածություն է: Դա խորհրդանշական է այն առումով, որ ամեն ինչ կարող է պատահել ամենուրեք և միշտ: Ձայները ասես համբառնում են վերև, դեպի անսահմանություն:
Խաղացողի մասին ռոմանտիկական պատում: Նա, ակնհայտ է, փոխել է իր սերը երևութական ոսկու հետ: Գերմանը, թուղթ խաղացող է: Խաղացող բառն այսօր լայն շրջանառության մեջ է գտնվում: Այսպես հիմա անվանում են մարզիկներին, բիզնեսմեններին, քաղաքական գործիչներին և այլոց: Չայկովսկի-Պուշկին համահեղինակային ստեղծագործությունն այսօր ձեռք է բերել հրատապության բնութագիր:
Սովորաբար օպերային ներկայացումը երեկվա և վաղվա կոնֆլիկտ է, այսօրը սթափ գնահատելու մղումով: Օպերային բեմում կոմպոզիտորի և բեմադրիչի կամքի տիրույթում ակամա տեղի է ունենում մայսթերզինգերների (միջնադարյան գերմանական բյուրգերական խավից ելած աշուղների) յուրահատուկ մրցույթ: Այս ներկայացման մեջ պարտվողներ չկան: Բոլոր կերպարները սահմանային վիճակում են. սեր և դավաճանություն, ցանկությունների չափավորություն և կրքերի առատություն, երջանիկ հիշողություններ և անսպասելի մահ...
Ներկայացման յուրաքանչյուր կերպար ունի իր սյուժեն, իր առաքելությունը և սեփական վրեժը հին կամ նոր մեղքերի համար:
Հերոսների ճակատագիրը ողբերգական է, սակայն դրանք կանխատեսված են ոչ ճակատագրով, այլ նրանց արարքներով, ինչպես դա հաճախ պատահում է ռոմանտիկական երկերում:
Ինչպես և պահանջվում է ներկայացման երգչախումբը (տեղին կլիներ օգտագործել «խոր» բառը) բազմադեմ է և բազմաձայն: Միզանսցենները պլաստիկ խստությամբ հղկված են: Ինչպես անտիկ թատրոնում, երգչախումբը գործողության կարևոր մաս է, այն ցավում, ցավակցում և կերպավորում է...
Լուսանկարն՝ ըստ հղման աղբյուրի:
Ռիմաս Տումինասը Ռուսաստանի Մեծ թատրոնում բեմադրել է «Պիկովայա դաման»: Այս ներկայացումը իրականացված է առանց ցուցադրական նովացիաների, սակայն ընդգծված ժամանակակից շնչով: Այդ մասին տեղեկացնում է «taglur.am»-ը՝ հղում անելով «teatral-online.ru»-ին:
Գործողության վայրը Պետերբուրգն է: Սակայն այդ զգացողության հետ մեկտեղ հանդիսատեսի առջև որևէ ձևով չպարփակված տարածություն է: Դա խորհրդանշական է այն առումով, որ ամեն ինչ կարող է պատահել ամենուրեք և միշտ: Ձայները ասես համբառնում են վերև, դեպի անսահմանություն:
Խաղացողի մասին ռոմանտիկական պատում: Նա, ակնհայտ է, փոխել է իր սերը երևութական ոսկու հետ: Գերմանը, թուղթ խաղացող է: Խաղացող բառն այսօր լայն շրջանառության մեջ է գտնվում: Այսպես հիմա անվանում են մարզիկներին, բիզնեսմեններին, քաղաքական գործիչներին և այլոց: Չայկովսկի-Պուշկին համահեղինակային ստեղծագործությունն այսօր ձեռք է բերել հրատապության բնութագիր:
Սովորաբար օպերային ներկայացումը երեկվա և վաղվա կոնֆլիկտ է, այսօրը սթափ գնահատելու մղումով: Օպերային բեմում կոմպոզիտորի և բեմադրիչի կամքի տիրույթում ակամա տեղի է ունենում մայսթերզինգերների (միջնադարյան գերմանական բյուրգերական խավից ելած աշուղների) յուրահատուկ մրցույթ: Այս ներկայացման մեջ պարտվողներ չկան: Բոլոր կերպարները սահմանային վիճակում են. սեր և դավաճանություն, ցանկությունների չափավորություն և կրքերի առատություն, երջանիկ հիշողություններ և անսպասելի մահ...
Ներկայացման յուրաքանչյուր կերպար ունի իր սյուժեն, իր առաքելությունը և սեփական վրեժը հին կամ նոր մեղքերի համար:
Հերոսների ճակատագիրը ողբերգական է, սակայն դրանք կանխատեսված են ոչ ճակատագրով, այլ նրանց արարքներով, ինչպես դա հաճախ պատահում է ռոմանտիկական երկերում:
Ինչպես և պահանջվում է ներկայացման երգչախումբը (տեղին կլիներ օգտագործել «խոր» բառը) բազմադեմ է և բազմաձայն: Միզանսցենները պլաստիկ խստությամբ հղկված են: Ինչպես անտիկ թատրոնում, երգչախումբը գործողության կարևոր մաս է, այն ցավում, ցավակցում և կերպավորում է...
Լուսանկարն՝ ըստ հղման աղբյուրի:
 28.11.jpg)
.jpg)
