Նոր «Մաքբեթ», որը դուրս է գալիս իր սովորական տարածությունից06.21.2018
Նախօրեին՝ հունիսի 20-ին, Մոսկվայի Ստանիսլավսկու և Նեմիրովիչ Դանչենկոյի երաժշտական թատրոնում կայացել է շեքսպիրյան «Մաքբեթ» ողբերգության նոր բեմադրության պրեմիերան: Այդ մասին տեղեկացնում է «taglur.am»-ը՝ հղում անելով «teatral-online.ru»-ին:
Մինչև միմյանց անընդմեջ հաջորդող պրեմիերային 3 ցուցադրությունները, թատրոնի «Ստուդիա» նախագծի շրջանակներում երկու օր հանդիսատեսների համար կազմակերպվել են դասախոսություններ: Տեսական այդ շարքը ուներ «Մաքբեթը և կինոն», ««Մաքբեթը»՝ օպերա», «Մաքբեթը»՝ պիես», «Ինչու են 20-րդ դարի կոմպոզիտորները այդքան շատ սիրում Շեքսպիրին» թեմատիկ ուղղվածություն:
Իտալացի հանճարեղ կոմպոզիտոր Ջուզեպե Վերդիի երաժշտությամբ «Մաքբեթ» օպերան, որի բեմադրությունն իրականացրել է հայտնի ռեժիսոր Կամա Գինկասը, իր տեսակի մեջ ոչ միայն յուրահատուկ է, այլև, թերևս, մասշտաբաններով եզակի է ռուսական երաժշտական թատրոնի պատմության մեջ: Իսկ ինչ վերաբերում է բեմադրիչի և «Մաքբեթի» միջև գոյություն ունեցող հոգևոր և գործնական առնչություններին, ապա այն, իրականում, սկսվում է 1997թ.-ից, երբ Գինկասը Ֆինլանդիայի մայրաքաղաքի մունիցիպալ թատրոնում շեքսպիրյան գլուխգործոցն առաջին անգամ նյութականացրեց բեմում: Այդ ժամանակ ամենուր ռեժիսորները դասականների ներկայացրած գործողությունները տեղափոխում էին ժամանակակից կյանքի տիրույթներ:
Սական այս օպերային ներկայացման մեջ Գինկասը հանդիսատեսին առաջարկում է մաքբեթյան հոգևոր ու ֆիզիկական տվայտանքներն ու ողբերգությունը վերապրել նախապատմական ժամանակաշրջանում:
Նկարիչ Սերգեյ Բարխինի պատկերած բեմադրության միջավայրն առավել շատ հիշեցնում է Մարսի բնապատկերը: Եվ այս անձուկ ու լերկ միջավայրը անմիջապես փոխում է հայտնի շեքսպիրյան միջավայրի սովորական ասոցիացիաները, գործողությունների զարգացման ընթացքում առաջացնելով նոր և անծանոթ պատրանքներ:
Եվ ներկայացումն, իրոք, դուրս է գալիս իր սովորական տարածությունից:
Լուսանկարն՝ ըստ հղման աղբյուրի:
Նախօրեին՝ հունիսի 20-ին, Մոսկվայի Ստանիսլավսկու և Նեմիրովիչ Դանչենկոյի երաժշտական թատրոնում կայացել է շեքսպիրյան «Մաքբեթ» ողբերգության նոր բեմադրության պրեմիերան: Այդ մասին տեղեկացնում է «taglur.am»-ը՝ հղում անելով «teatral-online.ru»-ին:
Մինչև միմյանց անընդմեջ հաջորդող պրեմիերային 3 ցուցադրությունները, թատրոնի «Ստուդիա» նախագծի շրջանակներում երկու օր հանդիսատեսների համար կազմակերպվել են դասախոսություններ: Տեսական այդ շարքը ուներ «Մաքբեթը և կինոն», ««Մաքբեթը»՝ օպերա», «Մաքբեթը»՝ պիես», «Ինչու են 20-րդ դարի կոմպոզիտորները այդքան շատ սիրում Շեքսպիրին» թեմատիկ ուղղվածություն:
Իտալացի հանճարեղ կոմպոզիտոր Ջուզեպե Վերդիի երաժշտությամբ «Մաքբեթ» օպերան, որի բեմադրությունն իրականացրել է հայտնի ռեժիսոր Կամա Գինկասը, իր տեսակի մեջ ոչ միայն յուրահատուկ է, այլև, թերևս, մասշտաբաններով եզակի է ռուսական երաժշտական թատրոնի պատմության մեջ: Իսկ ինչ վերաբերում է բեմադրիչի և «Մաքբեթի» միջև գոյություն ունեցող հոգևոր և գործնական առնչություններին, ապա այն, իրականում, սկսվում է 1997թ.-ից, երբ Գինկասը Ֆինլանդիայի մայրաքաղաքի մունիցիպալ թատրոնում շեքսպիրյան գլուխգործոցն առաջին անգամ նյութականացրեց բեմում: Այդ ժամանակ ամենուր ռեժիսորները դասականների ներկայացրած գործողությունները տեղափոխում էին ժամանակակից կյանքի տիրույթներ:
Սական այս օպերային ներկայացման մեջ Գինկասը հանդիսատեսին առաջարկում է մաքբեթյան հոգևոր ու ֆիզիկական տվայտանքներն ու ողբերգությունը վերապրել նախապատմական ժամանակաշրջանում:
Նկարիչ Սերգեյ Բարխինի պատկերած բեմադրության միջավայրն առավել շատ հիշեցնում է Մարսի բնապատկերը: Եվ այս անձուկ ու լերկ միջավայրը անմիջապես փոխում է հայտնի շեքսպիրյան միջավայրի սովորական ասոցիացիաները, գործողությունների զարգացման ընթացքում առաջացնելով նոր և անծանոթ պատրանքներ:
Եվ ներկայացումն, իրոք, դուրս է գալիս իր սովորական տարածությունից:
Լուսանկարն՝ ըստ հղման աղբյուրի: