Ըստ Թիմ Կրաուչի թատրոնում հեղափոխություն կատարելու ժամանակը եկել է07.28.2023
Վերջերս հաջողությամբ աշխատանքներն ավարտած Ավինյոնի 77֊րդ միջազգային թատերական փառատոնի ուշադրության տիրույթում էր նաև անգլերեն լեզուն։ Անգլերենով իրենց բեմադրությունները ներկայացնող մասնակիցների թվում էր նաև բրիտանացի դերասան, գրող և ռեժիսոր, փորձարարական թատրոնի վարպետ Թիմ Կրաուչը։ Նա փառատոնի մասնակիցներին ներկայացրեց «An Oak Tree» («Կաղնի») բեմադրությունը, որը 2005թ․֊ից ի վեր աշխարհի տարբեր երկրներում ներկայացվել է ավելի քան 360 անգամ։ Ֆրանսիայում առաջին անգամ այն ներկայացվեց Ավինյոնում։ Այդ մասին տեղեկացնում է «Թագլուրը»՝ հղում անելով «fri.fr»֊ին։
«An Oak Tree» բեմադրությունը արվեստի փորձարարական ձև է, որը Ֆրանսիայում անվանում են «կենդանի ներկայացում»։ Ամեն երեկո Թիմ Կրաուչը խաղում է մի նոր խաղընկերոջ հետ, որը չգիտե անգամ մեկ ռեպլիկ։ Ամեն անգամ դերասանները ծանոթանում են և պատրաստվում ներկայացմանը հանդիսատեսի ժամանելուց մեկ ժամ առաջ։ Եվ դրանից հետո, ներկայացման ժամին, Թիմ Կրաուչը դառնում է հրավիրյալ դերասանի խաղընկերն ու ուղեկցորդը, թույլատրում է նրան բովանդակությամբ լցնել այն բառերը, որոնք ուղղակի բեմի վրա ականջակալների միջոցով կարդացվում են նրա համար բլոկնոտից և կատարել Կրաուչի արած հուշումներով գործողություններ։ Այս ձևով երկխոսությունը բեմում հնչում է շատ ազդեցիկ և գրավում է ուշադրություն, ինչպես լուսնոտի շարժումը անդունդի վրա։ Կրաուչը ստեղծված էֆֆեկտը անվանում է «անորոշության գեղագիտության» էֆֆեկտ։
«An Oak Tree»֊ն պատմություն է Էնդիի մասին, որը պատահական հայտնվում է էստրադային հիպնոսողի սեանսում, որը երեք ամիս առաջ մեքենայի տակ է գցել 12֊ամյա Քլերին՝ Էնդիի դստերը։ Անմխիթար հայրը չի կարողանում հավատալ, որ իր դուստրը մահացել է և մտածում է, որ Քլերի հոգին բնակություն է հաստատել վթարի վայրի ճանապարհամերձ կաղնու մեջ։
Ավիյոնի հինավուրց մենաստանի մեծաշուք ծառերը վերծվել են այս դրամայի տեղանքի ծառերի։ Ծառը վերափոխվել է աղջկա։ Իսկ նրա մահվան մեղավորը սպիրալաձև սգից կյանքի շրջան դուրս գալու Էնդիի գործիքի։
Թատրոնը հնագույն ժամանակներից մնում է այն վայրը, որտեղ հնարավոր են բոլոր տրանսֆորմացիաները և մետամորֆոզները։ Չէ՞ որ, հելիադները և բաքոսուհիները «Մետամորֆոզներում» նույնպես վերածվում էին ծառերի։
Թիմ Կրաուչը բացատրել է, որ իր բեմադրության յուրաքանչյուր հյուր֊դերասան իր համար հանդիսանում է « դահլիճի հանդիսատեսների ներկայացուցիչ»։ Նա նշել է, որ ինչպես իրեն այնպես էլ հանդիսատեսներին ներկայացման բովանդակությունն անհայտ է։ Դասական թատրոնում ողջ ուշադրությունը ուղղված է դերասանի, նրա կատարողական տաղանդի վրա։ Դա դերասանի պաշտամունք է։ Իսկ ինքը ցանկանում է ողջ ուշադրությունը ուղղել դեպի հադիսատեսը, ներկայացման անհրաժեշտ, բայց մոռացված մասնակիցը։ Նա ընդգծել է, որ թատրոնում հեղափոխություն կատարելու ժամանակը եկել է։ «Այնտեղ վերջին 50 տարում շատ քիչ բան է փոխվել»,֊ նշել է Թիմ Կրաուչը։
Լուսանկարն՝ ըստ հղման աղբյուրի։
Այս թեմայով այլ հղումներ-1
Այս թեմայով այլ հղումներ-2
«An Oak Tree» բեմադրությունը արվեստի փորձարարական ձև է, որը Ֆրանսիայում անվանում են «կենդանի ներկայացում»։ Ամեն երեկո Թիմ Կրաուչը խաղում է մի նոր խաղընկերոջ հետ, որը չգիտե անգամ մեկ ռեպլիկ։ Ամեն անգամ դերասանները ծանոթանում են և պատրաստվում ներկայացմանը հանդիսատեսի ժամանելուց մեկ ժամ առաջ։ Եվ դրանից հետո, ներկայացման ժամին, Թիմ Կրաուչը դառնում է հրավիրյալ դերասանի խաղընկերն ու ուղեկցորդը, թույլատրում է նրան բովանդակությամբ լցնել այն բառերը, որոնք ուղղակի բեմի վրա ականջակալների միջոցով կարդացվում են նրա համար բլոկնոտից և կատարել Կրաուչի արած հուշումներով գործողություններ։ Այս ձևով երկխոսությունը բեմում հնչում է շատ ազդեցիկ և գրավում է ուշադրություն, ինչպես լուսնոտի շարժումը անդունդի վրա։ Կրաուչը ստեղծված էֆֆեկտը անվանում է «անորոշության գեղագիտության» էֆֆեկտ։
«An Oak Tree»֊ն պատմություն է Էնդիի մասին, որը պատահական հայտնվում է էստրադային հիպնոսողի սեանսում, որը երեք ամիս առաջ մեքենայի տակ է գցել 12֊ամյա Քլերին՝ Էնդիի դստերը։ Անմխիթար հայրը չի կարողանում հավատալ, որ իր դուստրը մահացել է և մտածում է, որ Քլերի հոգին բնակություն է հաստատել վթարի վայրի ճանապարհամերձ կաղնու մեջ։
Ավիյոնի հինավուրց մենաստանի մեծաշուք ծառերը վերծվել են այս դրամայի տեղանքի ծառերի։ Ծառը վերափոխվել է աղջկա։ Իսկ նրա մահվան մեղավորը սպիրալաձև սգից կյանքի շրջան դուրս գալու Էնդիի գործիքի։
Թատրոնը հնագույն ժամանակներից մնում է այն վայրը, որտեղ հնարավոր են բոլոր տրանսֆորմացիաները և մետամորֆոզները։ Չէ՞ որ, հելիադները և բաքոսուհիները «Մետամորֆոզներում» նույնպես վերածվում էին ծառերի։
Թիմ Կրաուչը բացատրել է, որ իր բեմադրության յուրաքանչյուր հյուր֊դերասան իր համար հանդիսանում է « դահլիճի հանդիսատեսների ներկայացուցիչ»։ Նա նշել է, որ ինչպես իրեն այնպես էլ հանդիսատեսներին ներկայացման բովանդակությունն անհայտ է։ Դասական թատրոնում ողջ ուշադրությունը ուղղված է դերասանի, նրա կատարողական տաղանդի վրա։ Դա դերասանի պաշտամունք է։ Իսկ ինքը ցանկանում է ողջ ուշադրությունը ուղղել դեպի հադիսատեսը, ներկայացման անհրաժեշտ, բայց մոռացված մասնակիցը։ Նա ընդգծել է, որ թատրոնում հեղափոխություն կատարելու ժամանակը եկել է։ «Այնտեղ վերջին 50 տարում շատ քիչ բան է փոխվել»,֊ նշել է Թիմ Կրաուչը։
Լուսանկարն՝ ըստ հղման աղբյուրի։
Այս թեմայով այլ հղումներ-1
Այս թեմայով այլ հղումներ-2