Թ.Թերզոպուլոս. «Ստանալ էներգիա, որը կբավականացներ ցանկացած աստծո հետ կոնֆլիկտի մեջ մտնելու համար»01.09.2015
«Մենք չգիտենք, թե իրականում ինչ է Ստանիսլավսկու համակարգը: Ես իմ համար շատ բան բացահայտեցի ռուս դերասանների, հատկապես մեծն Ալլա Դեմիդովայի հետ աշխատելիս»,- նշել է հույն նշանավոր թատերական ռեժիսոր, թատերական տեսաբան, մանկավարժ Թեոդորոս Թերզոպուլոսը, ով այս օրերին Մոսկվայի «Ստանիսլավսկի էլեկտրաթատրոնում» ավարտին է մոտեցնում Մեթերլինգի հայտնի «Կապույտ թռչուն» պիեսի բեմադրության աշխատանքները:
«Ես արդեն շատ վաղուցվանից հասկացել եմ, որ խորհրդային հոգեբանական ռեալիզմը որևէ առնչություն չունի Ստանիսլավսկու ավանդության հետ: Աշխարհը փոխվում է արմատականորեն: Մոդեռնիզմից մենք անցում կատարեցինք հետմոդեռնիզմին: Իսկ հիմա մեզ անհրաժեշտ է նոր մոդեռնիզմ, որը կհարգեր ավանդույթը, բայց իրական ավանդույթը»,- նշում է թատերական գործիչը և հարցնում, բայց արդյո՞ք աշխարհում կան մարդիկ, ովքեր գիտեն, թե ինչ է իսկական ավանդույթը: Նա նշում է, որ դա իր համար հարց է և , որ շատ կարևոր է գտնել ճշմարտությունը և լինել թե սեփական անձի և թե ուրիշների հանդեպ ինքն իրեն հավատարիմ:
«Ես աշխատում եմ շատ կոնկրետ ավանդության հետ, որը կոչվում է հին հունական ավանդույթ: Բեմադրեմ Սթրինթբերգին, Մյուլլերին, թե Բեքքեթին, իմ արմատները, միևնույնն է, գտնվում են ողբերգության և նրա սկզբունքների մեջ»,- ընդգծում է Թերզոպուլոսը:
Նա նշում է, որ այդ սկզբունքների համաձայն դերասանը չպետք է սահմանափակվի փոքրիկ հոգեբանական իրավիճակում: «Ինձ նրանից հարկավոր է ստանալ էներգիա, որը կբավականացներ ցանկացած աստծո հետ կոնֆլիկտի մեջ մտնելու համար»,- ասում է ռեժիսորը:
Նա բացատրում է, որ «Ստանիսլավսկի էլեկտրաթատրոնում» իրականացվող իր բեմադրությունը տրամաբանության և բնազդի կոնֆլիկտի մասին է: «Դիոնիսոսը բերում է բնազդ, բնություն, սեր, կոնֆլիկտ: Դա այն է, ինչը չի բավականացնում այսօրվա աշխարհին»,- ասում է Հույն բեմադրիչը:
«Մենք չգիտենք, թե իրականում ինչ է Ստանիսլավսկու համակարգը: Ես իմ համար շատ բան բացահայտեցի ռուս դերասանների, հատկապես մեծն Ալլա Դեմիդովայի հետ աշխատելիս»,- նշել է հույն նշանավոր թատերական ռեժիսոր, թատերական տեսաբան, մանկավարժ Թեոդորոս Թերզոպուլոսը, ով այս օրերին Մոսկվայի «Ստանիսլավսկի էլեկտրաթատրոնում» ավարտին է մոտեցնում Մեթերլինգի հայտնի «Կապույտ թռչուն» պիեսի բեմադրության աշխատանքները:
«Ես արդեն շատ վաղուցվանից հասկացել եմ, որ խորհրդային հոգեբանական ռեալիզմը որևէ առնչություն չունի Ստանիսլավսկու ավանդության հետ: Աշխարհը փոխվում է արմատականորեն: Մոդեռնիզմից մենք անցում կատարեցինք հետմոդեռնիզմին: Իսկ հիմա մեզ անհրաժեշտ է նոր մոդեռնիզմ, որը կհարգեր ավանդույթը, բայց իրական ավանդույթը»,- նշում է թատերական գործիչը և հարցնում, բայց արդյո՞ք աշխարհում կան մարդիկ, ովքեր գիտեն, թե ինչ է իսկական ավանդույթը: Նա նշում է, որ դա իր համար հարց է և , որ շատ կարևոր է գտնել ճշմարտությունը և լինել թե սեփական անձի և թե ուրիշների հանդեպ ինքն իրեն հավատարիմ:
«Ես աշխատում եմ շատ կոնկրետ ավանդության հետ, որը կոչվում է հին հունական ավանդույթ: Բեմադրեմ Սթրինթբերգին, Մյուլլերին, թե Բեքքեթին, իմ արմատները, միևնույնն է, գտնվում են ողբերգության և նրա սկզբունքների մեջ»,- ընդգծում է Թերզոպուլոսը:
Նա նշում է, որ այդ սկզբունքների համաձայն դերասանը չպետք է սահմանափակվի փոքրիկ հոգեբանական իրավիճակում: «Ինձ նրանից հարկավոր է ստանալ էներգիա, որը կբավականացներ ցանկացած աստծո հետ կոնֆլիկտի մեջ մտնելու համար»,- ասում է ռեժիսորը:
Նա բացատրում է, որ «Ստանիսլավսկի էլեկտրաթատրոնում» իրականացվող իր բեմադրությունը տրամաբանության և բնազդի կոնֆլիկտի մասին է: «Դիոնիսոսը բերում է բնազդ, բնություն, սեր, կոնֆլիկտ: Դա այն է, ինչը չի բավականացնում այսօրվա աշխարհին»,- ասում է Հույն բեմադրիչը: