Ներկայացման երևելիների կոշիկները ձեռքի աշխատանք են, ճարմանդները՝ ոսկեջրած08.04.2017
Օրերս Մոսկվայում ,Պյոտր Ֆոմենկոյի արվեստանոց» թատրոնը ներկայացրել է թատերաշրջանի վերջին պրեմիերան: Թատրոնի գեղարվեստական ղեկավար Եվգենի Կամենկովիչը հանդիսատեսին ցուցադրել է մանկությունից իր համար հետաքրքրական դարձած այն աշխարհը, որտեղ խիզախությունը, հավատարմությունը և թատրոնը համատեղ ձևավորում են զարմանալի և ձգող աշխարհ: Խոսքն այս անգամ Թեոֆիլ Գոթիեի «Կապիտան Ֆրակաս» ստեղծագործության մասին է, որը որպես բեմադրություն Ռուսաստանում ցուցադրվում է առաջին անգամ: Այդ մասին «iz.ru»-ի տեղեկատվությունը փոխանցում է «taglur.am»-ը:
Ինչպես խոստովանել է ռեժիսորը, Ֆրակասը եղել է իր մանկության սիրելի հերոսներից մեկը, անշուշտ, երեք հրացանակիրներից հետո: Սակայն Գոթիեի վեպում, ըստ նրա, կա մի շատ կարևոր առավելություն Դյումայի գործի համեմատությամբ: «Ֆրակասում» կա շրջիկ թատերախումբ: Իսկ դա նշանակում է, որ վեպը բարձրացնում է նաև թատրոնի մասին թեմա, որը չկա Դյումայի մոտ:
Ներկայացման գործողությունները տեղի են ունենում Լյուդովիկոս 13-րդի ժամանակաշրջանում, երբ կյանքի գլխավոր թեմաներից մեկը պալատական ինտրիգներն ու մենամարտերն էին:
Բարոն Օգասթեն դե Սիղոնյակը մի գեղեցիկ երիտասարդ է: Սակայն բարձիթողի արված դղյակից և հավատարիմ սպասավորից բացի, նա այլևս ոչինչ չունի: Այս հերոսի կյանքը կտրուկ փոխվում է, երբ ճանապարհին հանդիպում է շրջիկ արտիստների խմբին: Այժմ նա բարոն չէ, այլ դերասան, կապիտան Ֆրակասը:
Ասենք, որ այս ներկայացման մեջ ռեժիսորը ներգրավել է իրենց թատրոնում վարպետության դասեր անցնող մեծաթիվ ստաժորների:
Հետաքրքիր լուծումներ են կատարվել նաև սցենոգրաֆիայի մեջ: Իրադարձությունները և գործողություններ շատ արագ են հաջորդում միմյանց: Այդ խնդիրը լուծվել է տարբեր մակարդակներում տեղադրված երեք քայլուղիների միջոցով, որոնց վրայով էլ բեմ են բերվում պայմանական դեկորացիաները:
Հետաքրքիր են նաև հագուստներ, որոնք երևելիների համար կարված են թավիշից, կաշվից: Կոշիկները ձեռքի աշխատանք են, ճարմանդները՝ ոսկեջրած և ձեռագործված: Իսկ թափառական դերասանները կրում են զարմանալի հնոտիներ, որոնք պատրաստվել են թանկարժեք, բայց տարբեր կտորների թափոններից:
Օրերս Մոսկվայում ,Պյոտր Ֆոմենկոյի արվեստանոց» թատրոնը ներկայացրել է թատերաշրջանի վերջին պրեմիերան: Թատրոնի գեղարվեստական ղեկավար Եվգենի Կամենկովիչը հանդիսատեսին ցուցադրել է մանկությունից իր համար հետաքրքրական դարձած այն աշխարհը, որտեղ խիզախությունը, հավատարմությունը և թատրոնը համատեղ ձևավորում են զարմանալի և ձգող աշխարհ: Խոսքն այս անգամ Թեոֆիլ Գոթիեի «Կապիտան Ֆրակաս» ստեղծագործության մասին է, որը որպես բեմադրություն Ռուսաստանում ցուցադրվում է առաջին անգամ: Այդ մասին «iz.ru»-ի տեղեկատվությունը փոխանցում է «taglur.am»-ը:
Ինչպես խոստովանել է ռեժիսորը, Ֆրակասը եղել է իր մանկության սիրելի հերոսներից մեկը, անշուշտ, երեք հրացանակիրներից հետո: Սակայն Գոթիեի վեպում, ըստ նրա, կա մի շատ կարևոր առավելություն Դյումայի գործի համեմատությամբ: «Ֆրակասում» կա շրջիկ թատերախումբ: Իսկ դա նշանակում է, որ վեպը բարձրացնում է նաև թատրոնի մասին թեմա, որը չկա Դյումայի մոտ:
Ներկայացման գործողությունները տեղի են ունենում Լյուդովիկոս 13-րդի ժամանակաշրջանում, երբ կյանքի գլխավոր թեմաներից մեկը պալատական ինտրիգներն ու մենամարտերն էին:
Բարոն Օգասթեն դե Սիղոնյակը մի գեղեցիկ երիտասարդ է: Սակայն բարձիթողի արված դղյակից և հավատարիմ սպասավորից բացի, նա այլևս ոչինչ չունի: Այս հերոսի կյանքը կտրուկ փոխվում է, երբ ճանապարհին հանդիպում է շրջիկ արտիստների խմբին: Այժմ նա բարոն չէ, այլ դերասան, կապիտան Ֆրակասը:
Ասենք, որ այս ներկայացման մեջ ռեժիսորը ներգրավել է իրենց թատրոնում վարպետության դասեր անցնող մեծաթիվ ստաժորների:
Հետաքրքիր լուծումներ են կատարվել նաև սցենոգրաֆիայի մեջ: Իրադարձությունները և գործողություններ շատ արագ են հաջորդում միմյանց: Այդ խնդիրը լուծվել է տարբեր մակարդակներում տեղադրված երեք քայլուղիների միջոցով, որոնց վրայով էլ բեմ են բերվում պայմանական դեկորացիաները:
Հետաքրքիր են նաև հագուստներ, որոնք երևելիների համար կարված են թավիշից, կաշվից: Կոշիկները ձեռքի աշխատանք են, ճարմանդները՝ ոսկեջրած և ձեռագործված: Իսկ թափառական դերասանները կրում են զարմանալի հնոտիներ, որոնք պատրաստվել են թանկարժեք, բայց տարբեր կտորների թափոններից:
 28.11.jpg)
.jpg)
