Օտարության մեջ գործող թատրոնի ֆենոմենը06.13.2018
Նախօրեին, հունիսի 12-ին, Գերմանիայի մայրաքաղաք Բեռլինում աշխատանքներն է ավարտել արտասահմանում գործունեություն իրականացնող ռուսալեզու թատրոնների փառատոնը: «Ռուսական թատրոնի աշխարհ» խորագրով փառատոնը Մոսկվայում հրատարակվող «Տեատրալ» հանդեսի կազմակերպած 2-րդ համանման միջոցառումն էր: Առաջինը կայացել է 2017թ.-ին՝ իտալական Մոնտեկատինի-Տերմե ամառանոցային բնակավայրում: Այդ մասին տեղեկացնում է «taglur.am»-ը՝ հղում անելով «teatral-online.ru»-ին:
Գնահատելով փառատոնի գործունեությունը, Իսրայելի Թել-Ավիվ քաղաքի «Զերո» թատրոնի ղեկավար Օլեգ Ռոդովիլսկին նշել է, որ այս ստուգատեսը արտասահմանում գործող ռուսական թատրոնների նույնականացումից բացի, կատարում է նաև կարևոր սոցիալական դեր, քանի որ հնարավորություն է ստեղծում տարբեր երկրներում գործող թատերախմբերին ու ոլորտի մարդկանց ծանոթանալ միմյանց հետ, սովորել միմյանցից, խոսել ընդհանուր հիմնախնդիրներից և այլն:
Փառատոնի ընթացքում կազմակերպված կլոր սեղանի ժամանակ թատերական գործիչները բազմաթիվ այլ հարցերի թվում քննարկեցին օտարության մեջ գործող թատրոնի ֆենոմենը և այն հարցը, թե փառատոնի մասնակից թատրոններն արդյո՞ ք իրենց այդպիսին են համարում: Այս մասին կարծիքները կիսվեցին՝ կապված այն կարևոր հանգամանքի հետ, որ արտասահմանում գործող ռուսալեզու երիտասարդ թատրոնների գոյատևումն ապահովող համակարգը տարբերվում է, օրինակ, այն թատերախմբերի վիճակից, որոնք գործել են 20 տարի առաջ: Այդ տարբերությունը առաջին հերթին կայանում է այն բանում, որ այսօր այլևս թատրոնը ոչ թե «սփյուռքին կից է», այլ, որպես օրինաչափություն, հանդիսանմում է ինքնուրույն նախագիծ:
Օրինակ, այդպիսի ազատ և անկախ ռուսական թատրոն գործում է Լոնդոնում: Այն հիմնել է ծնունդով Ռիգացի Վլադիսլավա Լեմեշևսկայան: «Քամելեոն» անունով նրա թատրոնը Բեռլինի փառատոնի մասնակիցներին և հանդիսատեսներին է ներկայացրել Հենրիկ Իբսենի «Տիկնիկային տուն» հոգեբանական դրաման: Վլադիսլավան ասում է, որ ինքը, որպես օրինաչափություն, աշխատում է պրոֆեսիոնալ դերասանների հետ, որոնց նա, յուրաքանչյուր ներկայացման դեպքում, ընտրում է առանձին քասթինգ անցկացնելու միջոցով:
Իսկ մեկ այլ դեպքում հետաքրքիր համագործակցության օրինակ են ցուցադրել Էրլանգեն և Նյուրնբերգ քաղաքներում գործող թատրոնները: Նրանք հանդես են եկել «Anicula » ներկայացմամբ՝ ըստ Դանիլու Հարմսի նույնանուն ստեղծագործության:
Հաջող ելույթից և ջերմ ընդունելությունից հետո է միայն պարզվել, որ «Մոստի» և «Նյուրնբերգ» անունով այս թատրոնների պատրաստած ներկայացման մեջ հանդես եկողներից որևէ մեկը պրոֆեսիոնալ արտիստ չէ և բոլորն էլ թատրոնը համատեղում են իրենց հիմնական աշխատանքի հետ:
Նախօրեին, հունիսի 12-ին, Գերմանիայի մայրաքաղաք Բեռլինում աշխատանքներն է ավարտել արտասահմանում գործունեություն իրականացնող ռուսալեզու թատրոնների փառատոնը: «Ռուսական թատրոնի աշխարհ» խորագրով փառատոնը Մոսկվայում հրատարակվող «Տեատրալ» հանդեսի կազմակերպած 2-րդ համանման միջոցառումն էր: Առաջինը կայացել է 2017թ.-ին՝ իտալական Մոնտեկատինի-Տերմե ամառանոցային բնակավայրում: Այդ մասին տեղեկացնում է «taglur.am»-ը՝ հղում անելով «teatral-online.ru»-ին:
Գնահատելով փառատոնի գործունեությունը, Իսրայելի Թել-Ավիվ քաղաքի «Զերո» թատրոնի ղեկավար Օլեգ Ռոդովիլսկին նշել է, որ այս ստուգատեսը արտասահմանում գործող ռուսական թատրոնների նույնականացումից բացի, կատարում է նաև կարևոր սոցիալական դեր, քանի որ հնարավորություն է ստեղծում տարբեր երկրներում գործող թատերախմբերին ու ոլորտի մարդկանց ծանոթանալ միմյանց հետ, սովորել միմյանցից, խոսել ընդհանուր հիմնախնդիրներից և այլն:
Փառատոնի ընթացքում կազմակերպված կլոր սեղանի ժամանակ թատերական գործիչները բազմաթիվ այլ հարցերի թվում քննարկեցին օտարության մեջ գործող թատրոնի ֆենոմենը և այն հարցը, թե փառատոնի մասնակից թատրոններն արդյո՞ ք իրենց այդպիսին են համարում: Այս մասին կարծիքները կիսվեցին՝ կապված այն կարևոր հանգամանքի հետ, որ արտասահմանում գործող ռուսալեզու երիտասարդ թատրոնների գոյատևումն ապահովող համակարգը տարբերվում է, օրինակ, այն թատերախմբերի վիճակից, որոնք գործել են 20 տարի առաջ: Այդ տարբերությունը առաջին հերթին կայանում է այն բանում, որ այսօր այլևս թատրոնը ոչ թե «սփյուռքին կից է», այլ, որպես օրինաչափություն, հանդիսանմում է ինքնուրույն նախագիծ:
Օրինակ, այդպիսի ազատ և անկախ ռուսական թատրոն գործում է Լոնդոնում: Այն հիմնել է ծնունդով Ռիգացի Վլադիսլավա Լեմեշևսկայան: «Քամելեոն» անունով նրա թատրոնը Բեռլինի փառատոնի մասնակիցներին և հանդիսատեսներին է ներկայացրել Հենրիկ Իբսենի «Տիկնիկային տուն» հոգեբանական դրաման: Վլադիսլավան ասում է, որ ինքը, որպես օրինաչափություն, աշխատում է պրոֆեսիոնալ դերասանների հետ, որոնց նա, յուրաքանչյուր ներկայացման դեպքում, ընտրում է առանձին քասթինգ անցկացնելու միջոցով:
Իսկ մեկ այլ դեպքում հետաքրքիր համագործակցության օրինակ են ցուցադրել Էրլանգեն և Նյուրնբերգ քաղաքներում գործող թատրոնները: Նրանք հանդես են եկել «Anicula » ներկայացմամբ՝ ըստ Դանիլու Հարմսի նույնանուն ստեղծագործության:
Հաջող ելույթից և ջերմ ընդունելությունից հետո է միայն պարզվել, որ «Մոստի» և «Նյուրնբերգ» անունով այս թատրոնների պատրաստած ներկայացման մեջ հանդես եկողներից որևէ մեկը պրոֆեսիոնալ արտիստ չէ և բոլորն էլ թատրոնը համատեղում են իրենց հիմնական աշխատանքի հետ: