Հայտնի պարուհիները բեմում զրուցեցին իրենց համար անսովոր պարզ մարդկային լեզվով02.27.2019
Օրերս Սանկտ-Պետերբուրգի Մեծ դրամատիկական թատրոնում անսովոր բեմադրություն է ներկայացվել: Այն ուներ «Խաչաձև հարցազրույց թատերական գործողության ձևաչափով» վերնագիրը: Այնտեղ հանդես էին գալիս երկու արտիստուհիներ, Մարինյան թատրոնի առաջատար պարուհիներ Դիանա Վիշնյովան և Ուլյանա Լոպատինան: Այդ մասին տեղեկացնում է «taglur.am»-ը՝ հղում անելով «tvkultura.ru»-ին:
Նրանք տովստոնոգովյան բեմ էին բարձրացել ոչ թե պարելու , այլ զրուցելու համար: Նրանց թեման հիմնականում վերաբերում էր իրենց ամենաշատը հուզող խնդիրներին՝ պարին, պարուհու կարիերային, ընտանիքին, հիշողություններին, երազանքներին, ծիծաղելիին և տխուրին, իրենց պարային սերնդին և այն մասին, որ ժամանակը շատ արագ է փոխվում...
«Մենք ողջ կյանքի ընթացքում Ուլյանայի հետ այսքան չէինք զրուցել, որքան այս ներկայացումը պատրաստելիս: Կարծես թե մեկս մյուսի մասին գիտեինք ամեն ինչ, բայց լռությամբ: Երբ սկսեցինք պատմել միմյանց, հասկացանք, որ ինչ-որ թեմաներ մեզ միանման, իսկ որոշներն էլ տարբեր կերպ են հուզում»,- խոստովանել է Դիանա Վիշնյովան:
Այս նախագիծը հենց Դիանայի գաղափարն է: Սկզբում նա կարծում էր, որ գործընկերը այսպիսի անսովոր փորձի, գուցե և, չհամաձայնվի, քանի որ Լոպատինան արդեն ավարտել է իր պարուհու կարիերան: Սակայն ամեն ինչ այլ կերպ է դասավորվել: Ուլյանան տվել է իր համաձայնությունը:
«Հիանալի հնարավորություն է սեփական կյանքդ վերլուծելու և գործընկերներիդ երախտագիտություն հայտնելու համար: Անշուշտ Դիանային նույնպես, այն բանի համար, որ մենք եղել ենք միասին, նաև ուսուցիչներին, ծնողներին... Հնարավորություն է ասել շնորհակալություն այս ժամանակին: Եվ փառք Աստծո, դա եղավ: Իսկ հիմա՝ նոր կյանք»,- ասել է Ուլյանա Լոպատինան:
Այս նախագծի ռեժիսորը խորեոգրաֆ Ալեքսեյ Կոնոնովն է: Նա նշել է, որ ամեն ինչ շատ պարզ էր. «Լացեցին, ծիծաղեցին, վիճեցին, գիշերներն անգամ փորձեցին, ուրախացան՝ գտածի համար»:
«Երկու պարուհիներ, որոնց անվան հետ է կապված Մարինյան թատրոնի մի ամբողջ դարաշրջան: Ավելի քան 30 տարի նրանք աշխատեցին միևնույն պատերի ներսում: Սակայն, ինչպես պարզվեց, տակավին մինչև վերջին ժամանակները նրանք գործնականում չեն հաղորդակցվել, չգիտեին թե մյուսն ինչով է ապրում»,- նշել է Կոնոնովը:
Մեծ դրամատիկական թատրոնի բեմում երկու պարուհիների զրույցը շատ անկեղծ է ստացվել: Հանդիսատեսը բացառիկ հնարավորություն է ունեցել պարուհիների կյանքի, բնավորության և արվեստի մասին իմանալ այնպիսի տեղեկություններ, որոնք սովորաբար «կադրից դուրս» են մնում: Այս յուրահատուկ երկխոսությունը այնքան հաջող է ստացվել, որ չի բացառվում, որ արտիստուհիները առաջիկայում էլի ինչ-որ բան կունենան բեմից հանդիսատեսին փոխանցելու համար:
Նրանք տովստոնոգովյան բեմ էին բարձրացել ոչ թե պարելու , այլ զրուցելու համար: Նրանց թեման հիմնականում վերաբերում էր իրենց ամենաշատը հուզող խնդիրներին՝ պարին, պարուհու կարիերային, ընտանիքին, հիշողություններին, երազանքներին, ծիծաղելիին և տխուրին, իրենց պարային սերնդին և այն մասին, որ ժամանակը շատ արագ է փոխվում...
«Մենք ողջ կյանքի ընթացքում Ուլյանայի հետ այսքան չէինք զրուցել, որքան այս ներկայացումը պատրաստելիս: Կարծես թե մեկս մյուսի մասին գիտեինք ամեն ինչ, բայց լռությամբ: Երբ սկսեցինք պատմել միմյանց, հասկացանք, որ ինչ-որ թեմաներ մեզ միանման, իսկ որոշներն էլ տարբեր կերպ են հուզում»,- խոստովանել է Դիանա Վիշնյովան:
Այս նախագիծը հենց Դիանայի գաղափարն է: Սկզբում նա կարծում էր, որ գործընկերը այսպիսի անսովոր փորձի, գուցե և, չհամաձայնվի, քանի որ Լոպատինան արդեն ավարտել է իր պարուհու կարիերան: Սակայն ամեն ինչ այլ կերպ է դասավորվել: Ուլյանան տվել է իր համաձայնությունը:
«Հիանալի հնարավորություն է սեփական կյանքդ վերլուծելու և գործընկերներիդ երախտագիտություն հայտնելու համար: Անշուշտ Դիանային նույնպես, այն բանի համար, որ մենք եղել ենք միասին, նաև ուսուցիչներին, ծնողներին... Հնարավորություն է ասել շնորհակալություն այս ժամանակին: Եվ փառք Աստծո, դա եղավ: Իսկ հիմա՝ նոր կյանք»,- ասել է Ուլյանա Լոպատինան:
Այս նախագծի ռեժիսորը խորեոգրաֆ Ալեքսեյ Կոնոնովն է: Նա նշել է, որ ամեն ինչ շատ պարզ էր. «Լացեցին, ծիծաղեցին, վիճեցին, գիշերներն անգամ փորձեցին, ուրախացան՝ գտածի համար»:
«Երկու պարուհիներ, որոնց անվան հետ է կապված Մարինյան թատրոնի մի ամբողջ դարաշրջան: Ավելի քան 30 տարի նրանք աշխատեցին միևնույն պատերի ներսում: Սակայն, ինչպես պարզվեց, տակավին մինչև վերջին ժամանակները նրանք գործնականում չեն հաղորդակցվել, չգիտեին թե մյուսն ինչով է ապրում»,- նշել է Կոնոնովը:
Մեծ դրամատիկական թատրոնի բեմում երկու պարուհիների զրույցը շատ անկեղծ է ստացվել: Հանդիսատեսը բացառիկ հնարավորություն է ունեցել պարուհիների կյանքի, բնավորության և արվեստի մասին իմանալ այնպիսի տեղեկություններ, որոնք սովորաբար «կադրից դուրս» են մնում: Այս յուրահատուկ երկխոսությունը այնքան հաջող է ստացվել, որ չի բացառվում, որ արտիստուհիները առաջիկայում էլի ինչ-որ բան կունենան բեմից հանդիսատեսին փոխանցելու համար: