Վիրտուալ տեխնալոգիաները նայում են թատերական բեմահարթակին12.15.2020
Տեսակապով դասերը նոր իրականություն են ոչ միայն սովորական դպրոցների և բուհերի, այլև երաժիշտների և, նույնիսկ, սկսնակ դերասանների համար: Այդ մասին տեղեկացնում է «taglur.am»-ը՝ հղում անելով «ru.euronews.com»-ին:
Անգլիայի Քովենթրի քաղաքի համալսարանն այդ տեխնալոգիան կիրառում է օտարերկրյա գործընկերների հետ նոր նախագծեր իրականացնելիս:
Այսպես, թատերական կուրսերի սովորողները ընդհանուր պարապմունքներ են անցկացնում Ֆինլանդիայի Տամպերա քաղաքի իրենց գործընկերների հետ: Բեմը երկու մեծ էկրաններով բաժանված է երկու հատվածի:
Քովենթրի համալսարանի նախկին ուսանող Ջեյմս Հանթերը նշել է, որ դա նման չէ սովորական դրամատիկական թատրոնի և ոչ էլ՝ կինոյի: «Դա խաղ չէ նկարահանման խցիկի առաջ այն նույն իմաստով, ինչպես կինոյում կամ հեռուստատեսությունում: Դա տարօրինակ ոսկե միջին է, երբ դուք աշխատում եք միաժամանակ երկու ոլորտներում, բայց այլ արդյունքով»,- ընդգծել է Հանթերը:
Դերասանների խաղը պետք է հարմարեցնել այդպիսի փոխգործողությունների տեխնիկական առանձնահատկություններին: Հատկապես կարևոր է հաշվի առնել ձայնի և նկարի փոխանցման դանդաղ փոխանցումը: Կուրսերի մասնակից Բեթ Քիդդին բացատրում է, որ ուսանողներն այդ անում են: «Եթե դու սովորաբար խոսում ես, երբ լսում ես զրուցակցի բառերը, ապա այստեղ դա չի աշխատի: Պետք է ավելի շուտ խոսել: Երբ դերասանը դեռ արտաբերում է իր բառերը, դու պետք է սկսես քո ռեպլիկը»,- կիսել է իր փորձը Քիդդին:
Որպեսզի ստեղծվի ընդհանուր վիրտուալ տարածություն, անհրաժեշտ է եղել կատարել տեսախցիկները, լուսավորությունը և բարձրախոսները տեղադրելու շատ փորձեր: Այս ստուդիայի համար կիրառվում են բարդ, բարձր տեխնալոգիական սարքավորումներ և տվյալները փոխանցելու այնպիսի արագություն, որն անհասանելի է սովորական օգտատերերին:
«Սա միջազգային աշխատանք կատարելու հիանալի մոտեցում է, մարդկանց միմյանց մոտեցնելու հիանալի հնարավորություն, սա առավել էժան և առավել բնապահպանական լուծում է, որի ժամանակ կտնտեսվի շատ ածխածին՝ չէ՞ որ մեկ այլ տարբերակի պարագայում անհրաժեշտ կլիներ թռչել աբողջ աշխարհով մեկ» ասել է Քովենթրիի համալսարանի թատերական արվեստի դասախոս Թոմ Գորմանը:
Վիրտուալ բեմի տեխնալոգիաների հետ են կապվում թատրոնների գոյատևման հույսերը, որոնք հատկապես խիստ տուժեցին կարանտինային միջոցառումների պատճառով: Փնտրվում են նոր լուծումներ՝ համավարակի պայմաններում գործունեությունը շարունակելու համար: Իսկ առայժմ այսպիսի մոտեցումները օգնում են ուսման մեջ:
Տեսակապով դասերը նոր իրականություն են ոչ միայն սովորական դպրոցների և բուհերի, այլև երաժիշտների և, նույնիսկ, սկսնակ դերասանների համար: Այդ մասին տեղեկացնում է «taglur.am»-ը՝ հղում անելով «ru.euronews.com»-ին:
Անգլիայի Քովենթրի քաղաքի համալսարանն այդ տեխնալոգիան կիրառում է օտարերկրյա գործընկերների հետ նոր նախագծեր իրականացնելիս:
Այսպես, թատերական կուրսերի սովորողները ընդհանուր պարապմունքներ են անցկացնում Ֆինլանդիայի Տամպերա քաղաքի իրենց գործընկերների հետ: Բեմը երկու մեծ էկրաններով բաժանված է երկու հատվածի:
Քովենթրի համալսարանի նախկին ուսանող Ջեյմս Հանթերը նշել է, որ դա նման չէ սովորական դրամատիկական թատրոնի և ոչ էլ՝ կինոյի: «Դա խաղ չէ նկարահանման խցիկի առաջ այն նույն իմաստով, ինչպես կինոյում կամ հեռուստատեսությունում: Դա տարօրինակ ոսկե միջին է, երբ դուք աշխատում եք միաժամանակ երկու ոլորտներում, բայց այլ արդյունքով»,- ընդգծել է Հանթերը:
Դերասանների խաղը պետք է հարմարեցնել այդպիսի փոխգործողությունների տեխնիկական առանձնահատկություններին: Հատկապես կարևոր է հաշվի առնել ձայնի և նկարի փոխանցման դանդաղ փոխանցումը: Կուրսերի մասնակից Բեթ Քիդդին բացատրում է, որ ուսանողներն այդ անում են: «Եթե դու սովորաբար խոսում ես, երբ լսում ես զրուցակցի բառերը, ապա այստեղ դա չի աշխատի: Պետք է ավելի շուտ խոսել: Երբ դերասանը դեռ արտաբերում է իր բառերը, դու պետք է սկսես քո ռեպլիկը»,- կիսել է իր փորձը Քիդդին:
Որպեսզի ստեղծվի ընդհանուր վիրտուալ տարածություն, անհրաժեշտ է եղել կատարել տեսախցիկները, լուսավորությունը և բարձրախոսները տեղադրելու շատ փորձեր: Այս ստուդիայի համար կիրառվում են բարդ, բարձր տեխնալոգիական սարքավորումներ և տվյալները փոխանցելու այնպիսի արագություն, որն անհասանելի է սովորական օգտատերերին:
«Սա միջազգային աշխատանք կատարելու հիանալի մոտեցում է, մարդկանց միմյանց մոտեցնելու հիանալի հնարավորություն, սա առավել էժան և առավել բնապահպանական լուծում է, որի ժամանակ կտնտեսվի շատ ածխածին՝ չէ՞ որ մեկ այլ տարբերակի պարագայում անհրաժեշտ կլիներ թռչել աբողջ աշխարհով մեկ» ասել է Քովենթրիի համալսարանի թատերական արվեստի դասախոս Թոմ Գորմանը:
Վիրտուալ բեմի տեխնալոգիաների հետ են կապվում թատրոնների գոյատևման հույսերը, որոնք հատկապես խիստ տուժեցին կարանտինային միջոցառումների պատճառով: Փնտրվում են նոր լուծումներ՝ համավարակի պայմաններում գործունեությունը շարունակելու համար: Իսկ առայժմ այսպիսի մոտեցումները օգնում են ուսման մեջ:
 28.11.jpg)
.jpg)
