Բնաբանը. «Մոսկվան փոխվել է, բայց մարդիկ նախկինն են»09.13.2018
Մեկնարկող նոր թատերաշրջանը Մոսկվայի «Պյոտր Ֆոմենկոյի արվեստանոց» թատրոնը նշանավորել է Միխայել Բուլգակովի «Վարպետը և Մարգարիտան» վեպի բեմական նոր ընթերցմամբ: Այդ մասին տեղեկացնում է «taglur.am»-ը՝ հղում անելով tvkultura.ru-ին:
Բեմադրությունը պատրաստվել է երկու ռեժիսորների՝ Ֆյոդոր Մալիշևի և Պոլինա Ագուրևայի համգործակցությամբ: Ի դեպ, նրանք երկուսով նաև հանդես են գալիս ներկայացման մեջ՝ համապատասխանաբար Կորովևի և Մարգարիտայի դերերում:
Նրանց ընթերցմամբ Վարպետի և Մարգարիտայի պատմությունը տեղի է ունենում մարդկանց մեջ, շփումների ընթացքում: Դրանք մարդիկ են, որոնց հետաքրքիր է դիտել, բայց որոնց համար միևնույնն է, թե ինչպիսի արագությամբ է ընթանում ժամանակը: Նրանք մնում են նույնը, անփոփոխ:
Բուլգակովի վեպի բարդությունը ժամանակին ստիպեց նշանավոր Ֆեդերիկո Ֆելինիին հրաժարվել այն ֆիլմի վերածելու մտադրությունից: Իսկ մոսկվացի այս երկու թատերական ռեժիսորները որոշեցին գնալ այդ ռիսկին: Դա նրանք կատարել են շնորհիվ այն բանի, որ որդեգրեցին ոչ թե ամեն ինչ ընդգրկելու ֆելինիական սկզբունքը, այլ ճիշտ դրա հակառակ եղանակը, որը առավել շատ ընդհանրական է քանդակագործության նկատմամբ նշանավոր Միքելանջելոյի մոտեցմանը: Նրանք պարզապես բեմադրական աշխատանքի ընթացքում հեռացրել են ավելորդ թվացող կտորները, սակայն պահպանելով իրադարձությունների բուլգակովյան բազմաձայնությունը՝ չմոռանալով Վարպետի և Մարգարիտայի սիրո մասինշ և, իհարկե, Իէշուայի և Պիղատոսի պատմությունը:
«Այն որ Պիղատոսը հիմա ասում է մտրակահարիր, միևնույնն է, մենք շարունակոււմ ենք զրուցել: Այդ ամենը կատարվում է միաժամանակ: Մենք ապրում ենք հոսանքի մեջ: Դա 20 տարի առաջվա պատմություն չէ: Դա, ինչպես յուրաքանչյուր օր , ինքդ քո մեջ ձաղկում ես քո Քրիստոսին...»,- ասել է ռեժիսոր և դերասան Ֆյոդոր Մալիշևը:
Որպեսզի հանդիսատեսը շարունակի մեղքեր գործել և ձաղկել իր Քրիստոսին, ընդմիջման ժամանակ ներկայացումը չի ընդհատվում: Եվ դա թողնում է սև մոգության սեանսի տպավորություն...
Ի վերջո, երկու գործողությամբ ներկայացումը բացահայտում է մեկ երևույթ: Հենց հիմա թատրոնի սրահում կրկին տեղի է ունենում այն ամենը, ինչը քիչ առաջ կատարվում էր բեմում, բայց այժմ, դերասանների փոխարեն, սովորական մարդիկ են: Դա կարծես վերածվում է ներկայացման բնաբանի. «Մոսկվան փոխվել է, բայց մարդիկ նախկինն են»:
Լուսանկարն՝ ըստ հղման աղբյուրի:
Մեկնարկող նոր թատերաշրջանը Մոսկվայի «Պյոտր Ֆոմենկոյի արվեստանոց» թատրոնը նշանավորել է Միխայել Բուլգակովի «Վարպետը և Մարգարիտան» վեպի բեմական նոր ընթերցմամբ: Այդ մասին տեղեկացնում է «taglur.am»-ը՝ հղում անելով tvkultura.ru-ին:
Բեմադրությունը պատրաստվել է երկու ռեժիսորների՝ Ֆյոդոր Մալիշևի և Պոլինա Ագուրևայի համգործակցությամբ: Ի դեպ, նրանք երկուսով նաև հանդես են գալիս ներկայացման մեջ՝ համապատասխանաբար Կորովևի և Մարգարիտայի դերերում:
Նրանց ընթերցմամբ Վարպետի և Մարգարիտայի պատմությունը տեղի է ունենում մարդկանց մեջ, շփումների ընթացքում: Դրանք մարդիկ են, որոնց հետաքրքիր է դիտել, բայց որոնց համար միևնույնն է, թե ինչպիսի արագությամբ է ընթանում ժամանակը: Նրանք մնում են նույնը, անփոփոխ:
Բուլգակովի վեպի բարդությունը ժամանակին ստիպեց նշանավոր Ֆեդերիկո Ֆելինիին հրաժարվել այն ֆիլմի վերածելու մտադրությունից: Իսկ մոսկվացի այս երկու թատերական ռեժիսորները որոշեցին գնալ այդ ռիսկին: Դա նրանք կատարել են շնորհիվ այն բանի, որ որդեգրեցին ոչ թե ամեն ինչ ընդգրկելու ֆելինիական սկզբունքը, այլ ճիշտ դրա հակառակ եղանակը, որը առավել շատ ընդհանրական է քանդակագործության նկատմամբ նշանավոր Միքելանջելոյի մոտեցմանը: Նրանք պարզապես բեմադրական աշխատանքի ընթացքում հեռացրել են ավելորդ թվացող կտորները, սակայն պահպանելով իրադարձությունների բուլգակովյան բազմաձայնությունը՝ չմոռանալով Վարպետի և Մարգարիտայի սիրո մասինշ և, իհարկե, Իէշուայի և Պիղատոսի պատմությունը:
«Այն որ Պիղատոսը հիմա ասում է մտրակահարիր, միևնույնն է, մենք շարունակոււմ ենք զրուցել: Այդ ամենը կատարվում է միաժամանակ: Մենք ապրում ենք հոսանքի մեջ: Դա 20 տարի առաջվա պատմություն չէ: Դա, ինչպես յուրաքանչյուր օր , ինքդ քո մեջ ձաղկում ես քո Քրիստոսին...»,- ասել է ռեժիսոր և դերասան Ֆյոդոր Մալիշևը:
Որպեսզի հանդիսատեսը շարունակի մեղքեր գործել և ձաղկել իր Քրիստոսին, ընդմիջման ժամանակ ներկայացումը չի ընդհատվում: Եվ դա թողնում է սև մոգության սեանսի տպավորություն...
Ի վերջո, երկու գործողությամբ ներկայացումը բացահայտում է մեկ երևույթ: Հենց հիմա թատրոնի սրահում կրկին տեղի է ունենում այն ամենը, ինչը քիչ առաջ կատարվում էր բեմում, բայց այժմ, դերասանների փոխարեն, սովորական մարդիկ են: Դա կարծես վերածվում է ներկայացման բնաբանի. «Մոսկվան փոխվել է, բայց մարդիկ նախկինն են»:
Լուսանկարն՝ ըստ հղման աղբյուրի:
 28.11.jpg)
.jpg)
