Ինչ կխոսեն Հիտլերը, Մուսոլինին, Ստալինը և Չերչիլը, եթե հանդիպեն հանդերձյալ աշխարհում12.28.2017
Ռուսաստանցի ռեժիսոր Ալեքսանդր Սոկուրովը սկսել է աշխատել Ադոլֆ Հիտլերի, Բենուտո Մուսոլինիի, Իոսիֆ Ստալինի և Ուինսթոն Չերչիլի մասին նոր ֆիլմի վրա: Այդ նկարահանումները հիմնականում կկատարվեն Իտալիայում և Ռուսաստանում: Այդ մասին տեղեկացնում է «taglur.am»-ը՝ հղում անելով «ՏԱՍՍ»-ին:
«Սա ֆիլմ-ֆանտազիա է, մտորումներ այն մասին, թե ինչ է տեղի ունեցել: Գործող անձինք՝ Հիտլերը, Մուսոլինին, Ստալինը և Չերչիլն են, որոնք հանդիպում են հանդերձյալ աշխարհում՝ մոռանալով, թե ինչ է տեղի ունեցել իրենց հետ և պատմում են, թե ինչպես են տեսել այս կամ այն իրադարձությունը, որոնք հասցրել են, ինչպես մենք գիտենք, համաշխարհային հակամարտության»,- ներկայացրել է ֆիլմի համապրոդյուսեր և Սոկուրովի օգնական Ալյոնա Շումակովան:
Ֆիլմն իրենից կներկայացնի վավերագրական կադրերով մոնտաժված գեղարվեստական կինոնկար: Կերպարների մենախոսությունները և երկխոսությունները տեղի կունենան կադրից դուրս: Ամեն դերի համար հրավիրված է համապատասխան ազգի դերասան՝ գերմանացի, իտալացի, վրացի և անգլիացի:
Այս կինոժապավենն ամբողջությամբ մոնտաժված է լինելու: Շումակովան ասել է, որ վավարագրական ամենակարճ կադրերը հատուկ համակարգչային գրաֆիկայի և էֆեկտների միջոցով «ձգվում են»: Այս նախագծի մեջ են ընդգրկված Ռուսաստանի պետական կինոյի հիմնադրամը և իտալական «Լուչե» ինստիտուտը: Այս հաստատությունը հիմնել է ինքը Մուսոլինին, որը կինոյի մեջ տեսնում էր քարոզչության գործիք: Հիմա «Լուչե» ինստիտուտը ունիէ շատ մեծ ծավալի պատմական քրոնիկական կինոնյութերի արխիվ:
Պլանավորված է, որ ֆիլմը կթողարկվի 2019թ.-ին:
«Հիտլերը միանգամայն կարող էր գոյություն ունենալ նաև այսօր, որովհետև նախկինի պես բազմաթիվ մարդկանց նկատմամբ կարելի է աճպարարություններ անել, մարդիկ, որոնք չեն կարդում, չեն մտածում, չգիտեն հումանիտար և մշակութային արժեքների մասին»,- նշել է ֆիլմի ռեժիսոր Ալեքսանդր Սոկուրովը:
Ռուսաստանցի այս ռեժիսորի ստեղծագործությունները Իտալիայում գիտեն և գնահատում են: 2011թ.-ին նկարահանված «Ֆաուստ» ֆիլմի համար նա նույն տարում արժանացել է «Սուրբ Մարկոսի ոսկե առյուծ» մրցանակի, իսկ 2016թ.-ին Վեչենցեի թատերական փառատոնում նա բեմադրեց մի ներկայացում, որն այսօր ընկած է նկարահանվելիք ֆիլմի հիմքում:
Վավերագրական նյութի հիման վրա խաղարկային ֆիլմ մոնտաժելու տեխնիկան Սոկուրովը կիրառելէ նաև Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի տարիների Ֆրանսիայի պատմությանը անդրադարձող «Ֆրանկոֆոնիա» (2015թ.) կինոֆիլմը պատրաստելիս: Այստեղ խոսվում է այն մասին, թե ինչպես է Լուվրի տնօրենը նացիստներից փրկում արվեստի համաշխարհային գլուխգործոցները:
Ասենք, որ Սոկուրովը արդեն մեկ անգամ անդրադարձել է նաև Ադոլֆ Հիտլերի կերպարին: Խոսքը «Մոլոխ» (1999թ.) կինոնկարի մասին է, որը նրա «Իշխանության քառապատում» ֆիլմաշարի առաջնեկն էր: Դրան հաջորդեցին «Հորթը» (2001թ.) և «Արևը» (2005թ.) կինոնկարները: Իսկ քառյակը ամբողջացվեց ավելի ուշ՝ «Ֆաուստ» կինոնկարով:
«Սա ֆիլմ-ֆանտազիա է, մտորումներ այն մասին, թե ինչ է տեղի ունեցել: Գործող անձինք՝ Հիտլերը, Մուսոլինին, Ստալինը և Չերչիլն են, որոնք հանդիպում են հանդերձյալ աշխարհում՝ մոռանալով, թե ինչ է տեղի ունեցել իրենց հետ և պատմում են, թե ինչպես են տեսել այս կամ այն իրադարձությունը, որոնք հասցրել են, ինչպես մենք գիտենք, համաշխարհային հակամարտության»,- ներկայացրել է ֆիլմի համապրոդյուսեր և Սոկուրովի օգնական Ալյոնա Շումակովան:
Ֆիլմն իրենից կներկայացնի վավերագրական կադրերով մոնտաժված գեղարվեստական կինոնկար: Կերպարների մենախոսությունները և երկխոսությունները տեղի կունենան կադրից դուրս: Ամեն դերի համար հրավիրված է համապատասխան ազգի դերասան՝ գերմանացի, իտալացի, վրացի և անգլիացի:
Այս կինոժապավենն ամբողջությամբ մոնտաժված է լինելու: Շումակովան ասել է, որ վավարագրական ամենակարճ կադրերը հատուկ համակարգչային գրաֆիկայի և էֆեկտների միջոցով «ձգվում են»: Այս նախագծի մեջ են ընդգրկված Ռուսաստանի պետական կինոյի հիմնադրամը և իտալական «Լուչե» ինստիտուտը: Այս հաստատությունը հիմնել է ինքը Մուսոլինին, որը կինոյի մեջ տեսնում էր քարոզչության գործիք: Հիմա «Լուչե» ինստիտուտը ունիէ շատ մեծ ծավալի պատմական քրոնիկական կինոնյութերի արխիվ:
Պլանավորված է, որ ֆիլմը կթողարկվի 2019թ.-ին:
«Հիտլերը միանգամայն կարող էր գոյություն ունենալ նաև այսօր, որովհետև նախկինի պես բազմաթիվ մարդկանց նկատմամբ կարելի է աճպարարություններ անել, մարդիկ, որոնք չեն կարդում, չեն մտածում, չգիտեն հումանիտար և մշակութային արժեքների մասին»,- նշել է ֆիլմի ռեժիսոր Ալեքսանդր Սոկուրովը:
Ռուսաստանցի այս ռեժիսորի ստեղծագործությունները Իտալիայում գիտեն և գնահատում են: 2011թ.-ին նկարահանված «Ֆաուստ» ֆիլմի համար նա նույն տարում արժանացել է «Սուրբ Մարկոսի ոսկե առյուծ» մրցանակի, իսկ 2016թ.-ին Վեչենցեի թատերական փառատոնում նա բեմադրեց մի ներկայացում, որն այսօր ընկած է նկարահանվելիք ֆիլմի հիմքում:
Վավերագրական նյութի հիման վրա խաղարկային ֆիլմ մոնտաժելու տեխնիկան Սոկուրովը կիրառելէ նաև Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի տարիների Ֆրանսիայի պատմությանը անդրադարձող «Ֆրանկոֆոնիա» (2015թ.) կինոֆիլմը պատրաստելիս: Այստեղ խոսվում է այն մասին, թե ինչպես է Լուվրի տնօրենը նացիստներից փրկում արվեստի համաշխարհային գլուխգործոցները:
Ասենք, որ Սոկուրովը արդեն մեկ անգամ անդրադարձել է նաև Ադոլֆ Հիտլերի կերպարին: Խոսքը «Մոլոխ» (1999թ.) կինոնկարի մասին է, որը նրա «Իշխանության քառապատում» ֆիլմաշարի առաջնեկն էր: Դրան հաջորդեցին «Հորթը» (2001թ.) և «Արևը» (2005թ.) կինոնկարները: Իսկ քառյակը ամբողջացվեց ավելի ուշ՝ «Ֆաուստ» կինոնկարով: