Ֆիլմ, որը, կարծես, նկարահանել են դատարանի կայացրած դատավճռի համաձայն08.23.2014
Ռուսական կինովարձույթում հայտնվել է Լեոնիդ Գայդայի խորհրդային դասական կինոյի փայլուն նմուշներից մեկի՝ «Կովկասի Գերուհին» ֆիլմի վերանկարահանված տարբերակը: Ըստ ռուսական լրատվամիջոցների, դա «թերևս, վատագույն կինոնկարն է ռուսական կինոյի պատմության մեջ»:
Եթե փորձես «Կովկասի գերուհին» վերապատմել 60- անց ցանկացած հետխորհրդային հանդիսատեսի, ապա նա կմտածի որ իրեն ծաղրում ես: Այսպես է գնահատում «gazeta.ru»-ն այդ հայտնի կինոնկարի ժողովրայնության մակարդակը և ավելացնում, որ հեց այդպես պիտի գնահատել ռեժիսոր Մաքսիմ Վորոնկովի համարձակության աստիճանը, որը իրականացրել է ֆիլմի ռեմեյքը՝ իբր թե, կինոնկարի սյուժեն տեղափոխելով ժամանակակից պայմաններ :
Օրինակ, այս կինոնկարը սկսվում է երիտասարդ լրագրողի հարավային օդանավակայան ժամանումով, ով տաքսու վարորդների հետ ճանապարհածախսը սակարկելուց հետո որոշում է ինքնուրույն անցնել դեպի քաղաք տանող ճանապարհը: Նա ծանոթանում է մի գեղեցկուհու հետ: Բայց պարզվում է, որ այդ աղջիկը շատ է դուր գալիս քաղաքապետ Սաախովին: Եվ լրագրողը ոչ միայն հեռացվում է քաղաքի ղեկավարի ճանապարհից, այլև ներքաշվում է իրեն դուր եկած աղջկան փախցնելու «արարողության» մեջ...
«Ֆիլմում հատկապես ծանր է նայել Սաախովի դերակատար Գենադի Խազանովին»,- գրում է «gazeta.ru»-ն և ավելացնում, որ նա այնքան «տանջալից դիմախաղով է » իր դերի մեջ հարմարվելու փորձեր անում, որ ստանում ես տպավորություն, թե այդ դերասանին կադրից դուրս ծեծի են ենթարկել:
«Կովկասի Գերուհին» այնպիսի տպավորություն է թողնում, որ, ասես, այն նկարահանել են դատարանի կայացրած դատավճռի համաձայն, նշում է ռուսական էլեկտրոնային պարբերականը և ավելացնում, «եթե դիմանաս և մինչև վերջ նայես այդ կինոնակարը, ապա, միևնույնն է, չես կարող քեզ համար պարզել, թե նկարահանող խմբից ո՞վ է թեկուզ մեկ կաթիլ հաճույք և բավականություն ստացել կամ հասկացել, թե արդյոք պե՞տք էր իր վարժանքները կատարելու համար ընտրել մի այնպիսի դասական կինոյի օրինակ, ինչպիսին Լեոնիդ Գայդայի ֆիլմն է՝ իր դերասանական փայլուն համաստեղությամբ:
Եթե փորձես «Կովկասի գերուհին» վերապատմել 60- անց ցանկացած հետխորհրդային հանդիսատեսի, ապա նա կմտածի որ իրեն ծաղրում ես: Այսպես է գնահատում «gazeta.ru»-ն այդ հայտնի կինոնկարի ժողովրայնության մակարդակը և ավելացնում, որ հեց այդպես պիտի գնահատել ռեժիսոր Մաքսիմ Վորոնկովի համարձակության աստիճանը, որը իրականացրել է ֆիլմի ռեմեյքը՝ իբր թե, կինոնկարի սյուժեն տեղափոխելով ժամանակակից պայմաններ :
Օրինակ, այս կինոնկարը սկսվում է երիտասարդ լրագրողի հարավային օդանավակայան ժամանումով, ով տաքսու վարորդների հետ ճանապարհածախսը սակարկելուց հետո որոշում է ինքնուրույն անցնել դեպի քաղաք տանող ճանապարհը: Նա ծանոթանում է մի գեղեցկուհու հետ: Բայց պարզվում է, որ այդ աղջիկը շատ է դուր գալիս քաղաքապետ Սաախովին: Եվ լրագրողը ոչ միայն հեռացվում է քաղաքի ղեկավարի ճանապարհից, այլև ներքաշվում է իրեն դուր եկած աղջկան փախցնելու «արարողության» մեջ...
«Ֆիլմում հատկապես ծանր է նայել Սաախովի դերակատար Գենադի Խազանովին»,- գրում է «gazeta.ru»-ն և ավելացնում, որ նա այնքան «տանջալից դիմախաղով է » իր դերի մեջ հարմարվելու փորձեր անում, որ ստանում ես տպավորություն, թե այդ դերասանին կադրից դուրս ծեծի են ենթարկել:
«Կովկասի Գերուհին» այնպիսի տպավորություն է թողնում, որ, ասես, այն նկարահանել են դատարանի կայացրած դատավճռի համաձայն, նշում է ռուսական էլեկտրոնային պարբերականը և ավելացնում, «եթե դիմանաս և մինչև վերջ նայես այդ կինոնակարը, ապա, միևնույնն է, չես կարող քեզ համար պարզել, թե նկարահանող խմբից ո՞վ է թեկուզ մեկ կաթիլ հաճույք և բավականություն ստացել կամ հասկացել, թե արդյոք պե՞տք էր իր վարժանքները կատարելու համար ընտրել մի այնպիսի դասական կինոյի օրինակ, ինչպիսին Լեոնիդ Գայդայի ֆիլմն է՝ իր դերասանական փայլուն համաստեղությամբ: